رواية زواج (كاملة جميع الفصول) بقلم منار مجدي

 

 

 

حمزه:ملك انا بجد مكنتش اقصد.

ملك بجمود:ششش متتكلمش فى الموضوع ده تانى عشان مش ضامنه نفسى .

حمزه بابتسامه حنينه:يعنى مش زعلانه منى

ملك:لا مش زعلانه بس عارف لحظات الانفع’ال والغ’ضب ديه احلى لحظات بتمر عليا لانك بتشوف نظره إلى قدامك ليك وانا عرفت انت شايفنى ازاى

حمزه بندم:يا ملك انا…

ملك بابتسامه:خلاص بقا روح شوف رايح فين ايه ده ثوانى الساعه ٨ ينهار يالا زمان زياد مستنى

حمزه:برضو زياد

ملك:مش مضطره ابررلك على فكره دلوقتى بعد اذنك اخرج بره عشان عايزه اغير

 

 

 

 

 

خرج حمزه وحس شعور غريب زى ما يكون شعور بخطر

ملك غيرت ولبست هدومها العاديه بنطلون جينز وبلوزه بكم وكاب وكوتش ابيض وخرجت كان حمزه بيعدل ساعته ولابس بدله

حمزه:هتنزلى كده

ملك:ايوه فى مشكله يالا عشان منتأخرش

ملك تليفونها رن برقم زياد:برو

زياد:مستنيكو فى المكان الى اتقابلنا فيه اول مره

ملك بإستغراب:على الشط

زياد:بالظبط متتأخروش

 

 

 

 

 

 

ملك:اوكى برو باى

قفلت ملك وبتحاول تدوس على قلبها ومتتأثرش بنظرات حمزه ليها وبتقول لنفسها تنسى وتبعد عنه

ركبو العربيه مع ديف وراحو الشط

ملك:زوز

زياد كان لابس لبس مشابه ليها:تعال يا لوكه

ملك بضحك:ايه ده شبه بعض

زياد:ياااه على الصدف

حمزه كان حاسس نفسه لوحده

زياد:هنبدا سهرتنا انهارده باعتراف

ملك بابتسامه:اعتراف ايه

 

 

 

 

 

 

حمزه قلبه بيدق جامد ومتع’صب من زياد

زياد:ده اول مكان اشوفك فيه على الطبيعه مش كده وبقينا صحاب انا بعترف هنا انى عمرى فى حياتى ما قبلت واحده جميله زيك

ملك بضيق عين:ومتلغبطه

زياد بضحك:ومتلغبطه عارفه انا عمرى ما كان ليا صحاب بس انتى تستاهلى انى اصاحبك

ملك بضحك: يا زياد انزل من على عرشك انا الكينج هنا.

زياد بضحك:صح انتى الكينج عشان كده

طلع حظاظه بسيطه عليها اسمها

 

 

 

 

 

 

زياد:تقبلى تبقى

حمزه بمقاطعة:متجوزه ملك متجوزه

زياد:بجد

ملك:اه

زياد:مش موضوعنا تقبلى تبقى اعز صديقه عندى تبقى ماى بيست

ملك اخدت الحظاظه:هيبقا شرف ليا طبعا بالمناسبه عجبنى زوقك فى الهدايه

زياد:جبت واحده زيها عليها أسمى من النهارده انتى بيستى هقولك كل اسرار وانتى كمان هتقوليلى كل أسرارك ماشى.

ملك:برو انت تأمر👊

 

 

 

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

Scroll to Top