ملك:مش كده هنبقا زى الكابلز.
حمزه:طيب هدخل اغير
دخل وخرج بعد فتره وهو بيلبس ساعته
ملك:كده جاهز يالا بينا
شديته ونزلو ركبو العربيه كانو بيهزرو ويضحكو لحد ما وصلو لمكان الحفله
ملك اول ما شافت نادر جريت عليه وحضنته
ملك:وحشتنى يا ند’ل
نادر بضحك:وانتى اكتر يا لم’ضه
حلا بضحك:طيب انا اروح اشوف حد تانى بقا.
ملك بعدت ونادر مسكها من قفاها
حلا:اه لقيته اهو يااه ايه الحلاوه ديه
ملك ضحكت:يا ج’بانه وحشتينى
نادر:ملك مين ده
حلا:ده جوزها إلى حكيتلك عنه شوفت عينيه
نادر بعصبية: حلا.
حلا:يع عينيه زى البحر مقرف**ه يع.
ملك ضحكت:مش كده حلاوته تجزع النفس
حمزه بإحراج:انا مش عارف ده مدح وله تريقه الصراحه
ملك بضحك:مدح كده وكده يعني
نادر بضحك:متأخدش فى بالك دول عقلهم فى الباى باى مجان’ين يا بنى.
حلا:هتفضل هنا يعنى وله هندخل الحفله
ملك:اه سامعه حماقى بيقول ايه.
حلا:الورد اتنقى بالوحده عشان خدها.
ملك مسكت دراعها ودخلو:يا جماعه مش ممكن لا ديه لا قبلها وله بعدها.
حماقى:ما بتدلعشى ماهى دلوعه لوحدها
كل الجمهور:الرقه يا ناس ربانى ربانى يا ناس بعدها.
حماقى:انا مش هتكلم انا رافع ايدى مسلم …….
فضلت الحفله شغاله لحد نص الليل .
حلا كانت بتسقف جامد وملك بتصفر
حمزه ونادر وراهم بيبصو عليهم بإستسلام
(حلا كانت برضو شخصيه قويه وبهدلت نادر لحد ما قبلت بيه كانت روايتها حلوه الى مش عارفها اسمها بيت السلطان موجوده على جوجل وعلى جروبى الخاص جروب روايات منار مجدى )
ملك:مشى الكينج
حلا:بس احنا لسه عايزين نسهر
نادر:نروح البحر
ملك بحماس:ايوه ايوه ايه رأيك يا حمزه
حمزه:والله انا راشق فى اى حاجه.
نادر:ه’جوم على العربيات.
جريو ملك وحلا كل واحده عربيه جوزها
اتحركت العربيات للبحر.
بعد كام ساعه نزلو من العربيات قدام الشط.
نادر بيتاوب:الوقت أتأخر جدا
ملك:نعم ياخويا لا احنا لسه هنلعب مش كده يا حلا
حلا:ايوه امال جاين ليه
ملك مسكت حلا وجريو نطو على اول البحر بس لمس رجالهم وبقو يرشو على بعض ويضحكو
نادر:ازاى قدرت تقرب من ملك كده
حمزه:ايه
نادر:ملك عمرها ما خرجت معانا ومعاها حد انت اول واحد فأكيد انت مميز عندها
حمزه بابتسامه وهو بيبص عليها:فى ديه مش عارف إذا كنت مميز وله لا بس اكيد هى عارفه
نادر:طب وانت هى مميزه عندك
حمزه تتنهد:مش عارف لسه
نادر:مع الوقت هتعرف عارف انا بعدت عن مراتى سنتين وخلال السنتين دول عرفت انى صفر على الشمال من غيرها.
حمزه:ربنا يخليهالك
نادر:الله يخليك اتمنى تعرف احساسك قبل فوات الاوان.
ملك بتنادى:ناااادر حمززززززه تعالو.
نادر راح ليهم وشال حلا من ضهرها دوخها وهى بتضحك أما ملك فرشت على حمزه مايه لما قرب عندها.
يا ترى ديه بدايه الحب وله لسه البدايه عليها شويه هتعرف كل حاجه فى البارتات إلى جايه أن شاء الله الروايه ٢٢بارت كان معكم الكاتبه منار مجدى
: