رواية زواج (كاملة جميع الفصول) بقلم منار مجدي

 

 

 

حسين:خلينا نشوف واحد اتنين.
حنين بصوت عالى:تلاته اجرووووو.
ملك:بقيت تسمع الاصوات كويس واول واحده مسكتها حنين وبعديها مازن وحلا وبعدين حسين وبعدين حمزه إلى مسكته من ضهره.
حمزه: ازاى نا مطلعتش صوت
ملك وهى بتشيل الشريحه:عرفتك من ريحتك.
حمزه:بجد.
ملك:لا بهزر
ضحكت وسابته وقعدو مع الاطفال وقضو وقت حلو
حسين:ملك قربت أتم ١٧ سنه فاضل كمان تلت اربع سنين واتقدملك.
ملك:مستنياك يا حبيبى متقلقش.
حلا:متعشميش الواد ده يبعد السنين حرام.
حسين:هى هتتحوزنى مش كده.
حمزه:ازاى وهى متجوزه

 

 

 

 

حسين:بجد
ملك هزيت راسها وهى زعلانه عليه.
حسين قام ومشى
ملك:استنى يا حسين استنى
قامت ملك وراه
حسين راح وقعد على سريره وهو مضايق
ملك قعدت جمبه
حسين:هو ليه مينفعش اصحى القى نفسى كبير
ملك:حتى لو كبرت هل ده معناه انى هفضل زى مانا مانا هكبر معاك
حسين:بتحبيه صح
ملك:مش هيفرق السؤال ده إلى هيفرق إذا كان جوزى وله لا وهو جوزى فعلا بس انا عايزاك تعرف حاجه مهمه لما هتحب بجد هتنسا انك فى يوم لتمنيت تتجوزنى انا وبعدين انت مش بتحبنى انت بس مبهور ومعجب بيا مش اكتر وده مخلنى مبسوطه اوى على فكره انى قدوه ليك انا فخوره اني قدرت فى يوم اوصل انى تبقا قدوه لحد لكن انا محدش بيحبنى بجد لا انت وله حتى حمزه.

 

 

 

 

 

حسين:امال اتجوزتيه ليه مش المفروض نتجوز إلى بنحبهم وبيحبونا حلا قالتلى كده عشان كده هى اتجوزت نادر.
ملك بابتسامه:نادر وحلا غيرى حلا كانت بتحب نادر من زمان حتى من قبل ما و يعرف انها عايشه اساسا ش فاكر كانت بتتفرج على صوره فى المجلات وبس عمرها ما خططت انها ممكن تقابله بس القدر كان ليه رأى تانى وانا كمان مكتوب ليا انى احب واتكسر واحاول ابقى قويه من تانى فهمتنى مش عايزاك تزعل انا هفضل زى مانا على طول وهستناك لما تكبر واشوفك هتختار تتجوز مين بس يا رب تكون حلوه من جواها.
حسين:ازاى حلوه من جواها
ملك:يعنى تبقا طيبه وتحب الخير للناس مش بتاذيهم فهمت
حسين:مش شريره يعنى.
ملك:بالظبط.

 

 

 

 

 

حسين:وهعرف منين بقا انى بحبها
ملك:بص انا مش عارفه بس بابا كان بيقولى زمان لما بسأله أنه عرف أنه بيحب ماما لما قلبه دق جامد ليها يعنى لما كانت تمسك ايديه كان يحس بفرحه كبيره وقلبه يدق جامد كمان بابا كان بيشوفها فى كل مكان حتى لو هى مش موجوده كان بيتخيلها جمبه الاول كان خايف بس بعدين اتعود على كده وساعتها عرف أنه مش هيعرف يعيش من غيرها
حسين:قصه حب جميله
ملك:مش كده انا كان نفسى اعيش زيها بس تقريبا مش مكتوبالى
حسين:متياسيش اكيد هتعيشى زيها
ملك بابتسامه:مين عارف بكره مخبيله ايه المهم انكمش زعلان منى.
حسين:لا مش زعلان منك انا كنت مضايق انى صغير بس خلاص فهمت.
ملك:أن الحب هو إلى بيدور علينا مش احنا إلى بندور عليه وهيجيلنا هيجيلنا بس منتسرعش
حسين هز رأسه بابتسامه:يبقا انتى بقا هتبقى صحبتى مش حبيبتى
ملك:يخساره انت محظوظه إلى هتبقا حبيبتك بس صديقتك مش وحشه برضو

 

 

 

 

 

حسين:نخرج
ملك:نخرج
كان حمزه واقف وبيسمعهم بابتسامه من بعيد بس لما عرف انهم خارجين بعد عنهم كأنه مسمعش حاجه
ملك خرجت:حلا احنا هنمشى بقا الوقت أتأخر.
حلا:بس ابقى تعالى
ملك :اكيد ابقى اتصلى بيا بس سلميلى على نادر بقا سلام.
حلا:سلام.
مشيو ملك بالعربيه
ملك:طيب اوى حسين
حمزه:فعلا وصريح وده عجبنى جدا
ملك:حسين مش بيحب الكدب عارف لو كان كبير وحبنى كان هيبقى احسن بكتير ليا لانى انا بحب الصراحه
حمزه:بس ساعات الصراحه بتوجع
ملك:بس مع الوقت بتبقا مريحه وكلها طمئنينه فكره ان إلى بتحبهم مش بيكدبو عليك ابدا ده بيديك ثقه كبيره.
حمزه:لو كان طارق قال الحقيقة كنت سامحتيه.

 

 

 

 

سكتت ملك شويه وقالت:مكنش بس على الاقل مكنش هيصغر فى عينى انا برضو بشر فى حاجات كتير مش بقدر اسامح فيها.
حمزه سكت لحد ما وصلو الفيلا.
دخلو وكل واحد جواه كلام كتير بس مش عارف يقوله
ولاء بعياط:ملك جدو.
استووووووب
بتعيطى ليه يا حزينه هتعرف البارت الجاى كان معكم الكاتبه منار مجدى

 

 

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

Scroll to Top