ملك وقفت قدام محل بيتزا:تاكل بيتزا.
طارق:ايوه طبعا
طارق لحمزه ورغد:تأكلون بيتزا معانا.
رغد مسكت أيد حمزه:ايوه يا بيبى عايزه اكل بيتزا
ملك بصيتلها بسخرية من طريقتها المايعه.
حمزه:خلاص ناكل بيتزا
دخلو كلهم وطلبو بيتزا
رغد:هروح التواليت ثوانى.
حمزه:تمام .
ملك لطارق:شكل المعده متبهدله ههه.
طارق ضحك قعدو يهزرو شويه لحد ما وصل النادل
النادل:تحبو تطلبو ايه
ملك:عايزه واحده صغيره فاهيتا وانت.
طارق:زيها كده اتنين.
حمزه:بص هات اربعه.
النادل:تمام يا فندم عشر دقايق ويكون عندكم
اتحرك النادل وهو بيكتب الطلبات بس خبط فى رغد من غير ما يقصد.
رغد ضربته بالقلم:مش تفتح يا حيوان
جت تمشى
ملك:استنى عندك.
النادل كان وشه فى الارض
ملك النادل:انت كويس.
النادل حرك رأسه.
ملك:اضربها زى ما ضربتك.
رغد:لا انتى اكيد اتجننتى.
ملك بصوت عالى: بقولك اضربها.
النادل:مش بمد ايدى على حريم.
ملك:راجل ياله بس انا بقا مش راجل وبضرب حريم ورجاله.
رغد:ايه.
ملك بكل قوتها نزلت على وشدها بقلم جااامد لدرجه رغد وقعت في الأرض.
حمزه راح وقوم رغد
رغد بدموع:شايف مراتك عملت فيا ايه يا حمزه طلقها دلوقتى.
ملك:انتى فاكره أن كل الرجاله لعبه فى ايديكى يا بت انتى
طارق مسكها قبل ما تتهور زياده.
طارق:حمزه خدها من هنا.
حمزه اخدها وخرج.
النادل:بجد مكنتش استاهل أن حضرتك تدافعى عنى.
ملك:مش بنى آدم انت اوعى تسمح لاى مخلوق يهينك سامع ده الكارت بتاعى لو حصل واحتجت اى شغل اى مساعده انا موجوده هقف فى ضهرك.
النادل بابتسامه:فيكى جدعنه مش موجوده دلوقتى فى الزمن ده
ملك بضحك:عارفه عارفه وانت كمان هتبقا جدع معايا وتتوصى بالبيتزايه بتاعتى مش كده.
النادل ضحك:طبعا ثوانى
ملك راحت مع طارق على التربيزه
طارق:كان ممكن تصلحى الوضع من غير ما تضربيها
ملك:طارق لو هتدافع عنها يستحسن متتكلمش معايا دلوقتى عشان مش ضامنه نفسى
طارق:ليه هتضربينى انا كمان
ملك بصيت ليه بإستغراب:انت فارق معاك اوى كده ليه ضربتها أو لا هى تخصك فى حاجه.