حمزه: كأنى فى حلم ديه هى فتاه احلامى بس انا حبيت التانيه الع’نيفه القويه يا رب يعنى يوم ما بتحقق حلمى يتحقق بعد ما كون حبيت الواقع
ملك مع دنيا فى المطبخ بيحضرو الفطار.
حمزه خرج:صباح الخير
دنيا:اهلا بالشبح تعال اقعد الفطار خلاص هيجهز
ملك:شبح مينفعش البنت تقول الكلام ده ده للولاد بس
دنيا بصدمه:ايه بس بس
حمزه:دنيا ملك معاها حق
دنيا بصيت ليه وهو شاورلها
دنيا:طيب
بعد فتره كانت ملك بتاكل على غير طبيعتها بتاكل بالشوكه والسكينه ملك كانت بسيطه اكتر من كده
حمزه:ملك جهزى نفسك بعد الفطار هنروح للدكتور
ملك:حاضر يا حبيبى
حمزه لنفسه:كلمه حبيبى حلوه بس ديه مش ملك مراتى وحبيبتى اه انا كنت بحلم بزوجه زيها الاول بس ده قبل ما اقابل حب حياتى.
بعد الاكل قامو وجهزو عشان يروح للدكتور
دنيا:اناوهستناكم هنا عشان تعبانه شويه
حمزه:تمام سلام
ركبو العربيه ومشيو لحد ما وقفتهم إشاره
بنت صغيره:حاجه لله يا مدام
ملك بتأثر دمعت:حبيبتى ازاى واقفه كده فى الشارع
البنت:بشتغل يا هانم مينزهياكل امى واخواتى لو قعدت فى البيت.
ملك بدموع حمزه معاك كام ليها
حمزه طلع المحفظه ليه:بس سيئة حق الدكتور وخدى الباقى
ملك اديتها كل الفلوس:خدى وروحى البيت على طول ماشى
البنت:ماشى يا هانم شكرا
ملك شديتها من خدها بابتسامه:بس بلاش هانم ديه انا ملك
البنت:ماشى يا ملك
ملك ابتسمت ليها والبنت مشيت والاشاره اتفتحت
حمزه وقف فى نص الطريق :هنزل اسحب فلوس من المكينه وجاى استنينى هنا
ملك: حاضر
حمزه:حاضر!!!
حمزه بقيت بتضايقه اوى الكلمه ديه فين ايام العناد وتنشيف الدماغ
راح يسحب فلوس ورجع لقتها بتعيط وفى شبين بيضايقوها راح وضربهم والشبين هربو
ملك نزلت وحضنته جامد:كنت خايفه اوى
حمزه:يالا يا حبيبتى نمشى
مشيو للمستشفى وبعد الكشف كانت ملك بره واقفه مع طفله مريضه
الدكتور: الحمدلله الكسر بيلم بسرعه والوضع مستقر جدا
حمزه:بس يا دكتور تصرفاتها اتغيرت وكأنها شخصيه تانيه مش هى ديه ملك مراتى
الدكتور:ده طبيعى خصوصا فى فقدان الذاكره انصحك تخليها تقبل اصدقاءها واهلها يمكن تفتكر حاجه من شخصيتها وبرضو براحه يعنى متخليهاش تفتكر بالعافيه عشان ده هياثر بالسلب
حمزه:ماشى يا دكتور متشكر
خرج حمزه
ملك:متخافيش خليكى قويه يا بطله اكيد هتخفى
الطفله: شكرا يا ابله اكيد هخف عشان انا قويه
ملك ابتسمت وبصيت لحمزه بابتسامه
حمزه: يالا
ملك حضنت دراعه وسندت على كتفه:يالا.
وصلو البيت