عائشه: مصطفى انا مش مستعده وخايفه
مصطفى بيحرك ايده على شعرها: وانا عمرى ما هجبرك على اى حاجه غير بإرادتك
يلا تعالى عشان اسرحلك شعرك
عائشه بفرحه: بجد حالا
مصطفى بإبتسامه على طفولتها
عائشه قعدت قدامه وفضل مصطفى يسرحلها فى شعرها
مصطفى: بقالى كتير مسرحتش ليكى شعرك
عائشه: اه فاكر لم كنت اجيلك فى اى وقت واقولك سرحهولى
مصطفى بحب وهو بيبص فى عيونها: انا عمرى ما انسى اى حاجه منك
عائشه بتتكسف ووشها بيحمر
مصطفى بتوتر: انا بقول نقوم ننام لأنى بصراحه وبيغمز عايز اعمل حاجات هموت واعملها
عائشه: انت بقيت قليل الأدب من امتى
مصطفى: من أول ما عرفت يعنى ايه حب على ايدك
يلا بينا ننام
عائشه بنظره عدم ثقه
مصطفى بضحك: مش هعمل حاجه والله هنام فى حضنك بس
عائشه: بس
مصطفى: بس
طلعت عائشه على السرير وفردت جسمها ومصطفى دخل فى حضنها اووى وكأنه بيثبتلها انها مش ممكن تكون لحد غيره فضلت عائشه تلعب فى شعره لحد ما راحوا فى النوم…..
♡♡♡♡♡♡♡
عدت الأيام وبدأ البيت يبقى فيه توتر وقلق بسبب امتحانات عمرو وعمر وعائشه
عمرو: انا خايف
عمر: والله ما اكتر منى
عائشه: لا بقولكم انا انا عماله اهدى نفسى من الصبح
كل حاجه هتبقى كويسه انا متأكده احنا عملنا إلى علينا ويعلم ربنا اننا كنا مراعيين ربنا فى كل امتحان دخلناه
وكل لن يصيبنا إلى ما كتبه الله لنا
مدحت: انا واثق فيكم يا ولاد وفخور بيكم بأى مجموع تجبوه تعالوا فى حضنى كده