مصطفى: اوعى انت وهو وهو احسلكم
عمر: انا بقول نبعد صح
عمرو: انا بقول كده الصراحه
حمزه: خدها يا باشا اهى احنا مالنا
عائشه: بقا كده خائنون خاااائنون
حمزه: انتى بتتكلمى ازاى ده ياكلنا كلنا
مصطفى: شاطرين
تعالى بقا ومسكها من قفاها بقا انا تعملى فيا كده
عمر: هى عملت فيك ايه
مصطفى: ها
عائشه بتضحك: تقول ولا اقول انا وبصوت واطى سبنى بدل ما اقولهم انا عملت فيك ايه
مصطفى: ده انا بتهدد بقا
عائشه: يا كبير مفيش حد يقدر يهددك
طب انا عندى فكره حلوه لينا كلنا
عمرو: قولى
عائشه: كل واحد هيتسابق مع مصطفى بالخيل بتاعه وإلى يسكب مصطفى هقوله انا عملت فيه ايه موافقين
كلهم: موافقين
وفعلا كل واحد اتسابق بخيله مع حصان مصطفى المميز كان لونه اسود وكلهم خسروا قدامه
مصطفى بنظره نصر: ما انتم عارفين مفيش حد يقدر يهزم ليل
عائشه: لا فيه
طلعت عائشه بقمر المهره بتاعتها لونها ابيض وجميله اووى
عائشه: قمر تقدر تكسب ليل
مصطفى بنظره ثقه: معتقدش انا الى معلمكم كلهم ازاى تركبوا الخيل مفيش تلميذ يقدر يغلب المعلم
عائشه: ما تيجى نجرب
مصطفى: يلا
عائشه همست لقمر فى ودنها ببعض الكلمات
مصطفى: انتى بتقوليلها ايه
عائشه: هتعرف دلوقتى
حمزه: جاهزين
واحد اتنين تلاته go
انطلق الخيل وخرجوا بره الإسطبل وليل بيسبق قمر بمسافه ومصطفى بيبص لعائشه بفرحه
ولكن قمر اسرعت فى السباق وعدت ليل بعد الكلمات إلى سمعتها من عائشه وفعلا كسبت عائشه السباق
عائشه بنظره نصر: ايه رأيك يا معلم
مصطفى فرحان بيها: لا برافو فعلا التلميذ اتفوق على المعلم
عائشه: هيييه انا فرحانه اووى
مصطفى: وانا فرحان عشان انتى فرحانه
عائشه اتكسفت ووشها احمر
مصطفى ابتسم: لا انا بقول نروح أحسن احسن ما حد يشوفك وارتكب جريمه وانتى ذى القمر كده يلا
وفعلا مصطفى وعائشه روحوا البيت
وعدت الأيام وعائشه نزلت تتفسح فى البلد بقمر بس من غير ما تقول لحد عشان ممنوع ليها تنزل لوحدها بسبب خوفهم عليها الشديد لأن عائشه كانت جميله اووى شعرها بنى فاتح طويل اووى واصل ركبتها وعنيها عسلى وبشرتها بيضه وشكلها برئ اووى بس جسمها أكبر من سنها وده مديها جمال فوق جمالها…
عائشه: اخيرا نزلت من غير حد فيهم وفضلت تتمشى هى وقمر
كانوا فيه مجموعه شباب بموتسكلات شافوا عائشه مع المهره بتاعت
واحد: الحق ياض شوف الصاروخ إلى هناك ده
التانى: فعلا دى جامده اوى