حور : واو ماما انتى عاملة جلاش ابيه فارس بيحبه اوى
عزة : ما انا قولتله يعقد يتغدى معانا مرضيش
ليلى : انا مش عارفه ماله قلب كدا مرة واحدة
حور برقة وطفولة : انا هلبس النقاب بسرعة وهاخدله طبق هنزل اوديهوله
عزة : طب اقعدى كملى اكلك الاول
حور : اما اجاى بقى يا ماما
نزلت حور و رنت الجرس وسومية فتحت الباب دخلت حور وهى بدور على فارس
حور وهى بتلتفت يمين وشمال عشان تشوفه فين : ازيك يا مرات عمى هو ابيه فارس فين
سومية : فارس مش هنا
حور بحزن : راح المستشفى
سومية : لا فوق فى شقته
حور : انا كنت جبتله الجلاش اللى بيحبه اما ينزل اديهوله ماشى
سومية بتفكير وخبث : طب ما تطلعى انتى بنفسك تديهوله ايه رأيك
حور بأحراج : بس هو فوق لوحده
استغفر الله العظيم الذي لا اله الا هو الحي القيوم و اتوب اليه ♥️
سومية : خايفة منه دا فارس يا حور
حور برقة : حاضر هطلع اديهوله بسرعة وانزل على طول
سومية : خليكى وراه لحد اما ياكل عشان هو مرضيش يتغدى ماشى
حور بطفولة : ازاى يعنى مش عايز ياكل هخلينى وراه لحد اما ياكل متخافيش يا مرات عمى يلا عن اذنك بقى عايزه حاجه
سومية : سلامتك يحبيبتى
مشيت حور بصيت سومية لطفيها بخبث
سومية : أهو انا ماكلتوش مراته تأكله بقى ربنا يسعدك يبنى ويريح قلبك