فارس وهو بيبصلها وهي واقفة على الباب اتكلمي بحنية مفرطة
: تعالي يحبيبي
حور دخلت بخوف وقلق وهي بتفتكر اللى حصل حسيت انها بدأت تتخـ’نق
فارس : مالك
حور : مفيش
فارس: هدخل الشنطة الاوضة
حور : مش عايزة انام فى الاوضة دي
فارس بتفهم : تمام هنام فى اوضة ابننا
حور : قصدك هنام فيها انا لوحدي
فارس وهو بيتنهد بضيق شديد: تمام يا حور انا مش هضغط عليكي
حور : شكراً
اخدت شنطتها ودخلت الاوضة وقفلت على نفسها الباب اتنهد بحزن و دخل المطبخ يحضر الغدا وحور ذهبت فى نوم عميق
فى المدرسة كانت هنا قاعدة مستنية علي فى اوضة المدرسين وهو كان واقف على باب الاوضة مع بنتين من دفعة هنا و حور كانت قاعدة مركزة معاهم وبتبص بضيق وغضب مش عارفه سببه عملت نفسها بتبص للكتاب اول اما لاقته بيقرب ناحيتها
علي : معلش يا هنا اتأخرت عليكي
هنا : ولا يهمك يمستر
علي : هاا كانا بنقول ايه بقى