فارس : هاا يا حور قولتي ايه
حور بتفكير : خايفة اديك فرصة اندم
فارس بألم : تندمي لدرجة دي يا حور
حور : فارس اللى انت عملته مكنش سهل انت وجعـ’تني اكتر منهم بكتيير
فارس وهو بيسند بجبهته على جبهتها: اسف والله اسف على كل اللى حصلك بسببي اسف لأن قلبك اتوجـ’ع بسببي
حور : تمام موافقة بس مش هتقـ’رب مني خالص انا بس هديك فرصة تثبت فيها اللى انت عملت عكسه تثبت انك بتحبيني وبتثق فيا وبتحترمني
فارس : انتي عندك شك فى كل دا
حور : ااه يا فارس بعد كل اللى عملته اه عندي شك فى كل دا عشان انت اثبتت دا اثبت انك مش بتثق فيا ولا بتحترمني
فارس : المهم انك اداتيني فرصة وانا والله ربنا وحده الاعلم بمشاعري من ناحيتك وان كل اللى عملته دا كان بس لحظة غضب مني مش اكتر
حور بعصبية: انت لو بتثق فيا كنت هتصدقني اصلا
فارس بحنية مفرطة: طب اهدي فيه ايه متتعصبيش عشان متتعبيش احنا ما صدقنا انك بدأتي ترتاحي شوية
حور بدموع: طب خلي ادم صاحبك دي يجي بقى يفتحلنا الباب دا
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️
فارس بخوف وقلق : مالك فيه ايه
حور بعصبية مفرطة: مفيش بس انا مخنوقة اوى الحمل دا طلع صعب اوي وكمان الامتحانات قربت وانا خايفة مجبش المجموع اللى انا عايزاه
فارس وهو بياخدها فى حضنه: طب اهدي يحبيبتى كله هيعدي وانا معاكي وبعدين مش انتي ديما بتقولي احنا بس علينا السعي انما النتيجة والتوفيق دول من عند ربنا صح
حور وهى بتمسك فيه بقوة: كل اما بتقرب بخاف اكتر
فارس : هتجيبي المجموع اللى انتي عايزاه باذن الله وبعدين حتى لو مجبتيش هو مش الخير فيما اختاره الله برضوا
حور : ونعمة بالله خليه يجي بقى يفتح انا اتخـ’نقت من وجودي فى المستشفى
فارس : اوماال عايزه تبقي دكتورة ازاي