فارس بحزن: انا عملت كده عشان مصلحتها والله اا قطعه فهد
فهد بزعيق: مصلحتها اي وزفت اي انت عبييييييط
فارس بزعيق وحزن: انت فاكر اني مبسوط يعني انا عملت كده غصب عني مكنتش عايز يحصلها حاجه تاني بسببي انا والله بحبها بحبها بس شغلي ممكن يخليها تم”وت بسببي وكمل بدموع انا بحبها اوي يافهد بحبها
فهد بحزن عليه حضنو جامد
فهد بحب اخوي: اهدى ياصحبي اهدى كل حاجه هتبقي كويسه ان شآء الله
فارس بهدوء: انا طالع انام
فهد هزر راسه وطلع هو كمان
——————————————————–نروح عند سليم دخل البيت هو وحور وحنين
حور بعصبيه: ممكن افهم اي الي قلتوا هناك ده بظبط
سليم ببرود: وانا قولت اي
حور: متتكلمش ببرودك ده معايا انت فاهم
سليم ببرود شديد: اطلعي نامى يلا
حور بنرفزه: مش هتطلع غير لما افهم ياسليم
حنين بسرعه: خلاص ياحور يلا نتطلع دلوقتي وبكره اتكلموا براحتك
حور بتحدي: وانا مش هتطلع غير لما افهم
سليم بعصبيه: حنين اطلعي فوق
حنين بخو@ف علي حور: بس ياسليم قطعها سليم ببرود قولت اطلعي
حنين طلعت وهو قرب من حور
حور بخو@ف وبتبعد: اي في ايه بتقرب كده لي
سليم بحب: عايزه تعرفي انا قولت اي هناك
حور هزت راسها
سليم بحب: عشان بحبك ياحوري
حور فضلت تعيط بخو@ف وافتكرت لما ابن مرات ابوها كان لما يقرب لها حور فضلت تزق فيه سليم بعد عنها اخيرا
سليم بخو@ف: حور انا اسف ردي حور