دول السكنين فى الشقه ال فى الدور التحت ياسمين:دى بنت بس هى السكنه وكمان قريبه يوسف وقصت لها ما حدث من وقت رجوعها من لبنان مياده لنفسه:انت طيبه قوى ياسمين…وبتصدقى اى حاجه انا حسه ان فى حاجه مش مظبوطه ولازم اعرفها ياسمين:ماما…ماما انت سرحانه فى ايه افاقت مياده على صوت نداء ياسمين لها:هاا.. لايا حبيبتى مفيش ياسمين:طب كولى معايا…يوسف قالى اتعشى انتى عشان هو هيتعشاء بره مياده:ماشى واقفت
ياسمين:هغرف الاكل…تحبى ناكل على السفره ولا فى المطبخ مياده:ال انتى عاوزه اكلوا سوا بعدها استاذنت مياده من ياسمين بالانصراف *** نزلت مياده الى الدور الاسفل واقفت امام شقه امل وطرقت الباب عدت مرات الى انا جاءت امل وفتحت الباب امل باستغراب:احم..مين حضرتك نظرات لها مياده من فوقها الى اسفلها بتفحص وبعدها زقتها ودخلت امل بصدم#مه:حضرتك ازى تزيقنى كده مياده بغضب:امال عوزنى اعملك ايه يا خاطفه الرجاله امل
توترت:انا…ااا مياده:اى خرستى ولا مش لقيه مبرر لبتعمله…انت واحده خاي@نه…بعد ما بنتى ياسمين استضفيتك فى بيتها واستمنك عليه…تخطفى جوزها دى جزاء المعروف الخاينه. امل بكاء:حضرتك فهمه غلط والله مياده بسخريه: وايه هو الصح يا حلوه. خرج يوسف من احدى الغرف:انا هفكم يا حماتى
مياده بغضب:ومش مكسوف وانت خارج من الاوضه يوسف:انا مبعمليش حاجه تغضب ربنا عشان اتكسف مياده بعصيبه:يا سلام بتخ@ون بنتى مع قربيتك وتقول مبعمليش حاجه تغضب! انا عوزه اعرف اى الحلال فى دا يوسف:لانها مراتى صعقت مياده من حديث يوسف:م..مراتك يوسف:اه….اقترب يوسف من امل التى تبكى وازال لها دموعها وقبل راسها يوسف:امل ادخلى انت جوا دلوقتى اومت امل براسها ودخلت الى احدى الغرف يوسف اشار لها على احدى المقاعد:اتفضلى اقعدى وانا هفهكم مشيت الى المقعد وجلست:قعدت ممكن افهم انت ازى