رواية صر@~خة مريم بقلم كوكي سامح تمممم

 

 

من يوم ما حملت، هتموت وتحمل، ده غير
انها سوسه طول النهار عند حماتى وعامله فيها
طيبه، مفيش وراها غير الزن على ودانها
لحد ما تقلبها علينا
الام.. معلش يا بنتى كل بيت فى الحلو والوحش
مريم.. انا صابره ومستحمله بس اللى مستغربه
منه أن عمر ميسألش عنى ولا على ولاده
الام.. يمكن مشغول
مريم.. مش سبب، اتراكمت الدموع فى عينها
انا داخله انام
الام.. لسه بدرى، تعالى اقعدى معايا انا واختك شويه
مريم مسكت دماغها، عندى صداع وعاوزه استريح
عن اذنك

 

 

 

 

 

عمر قاعد فى المحل ومعاه تليفون، نزل اخوه وائل، طلب منه يقفل ويطلع يكلم مامته

خلص فون، قفل المحل وطلع

الام.. تعالى حبيبى، مرات اخوك عملت البشاميل

اللى بتحبه، انا عارفه انك مأكلتش حاجه من الصبح، بقى فى واحده تسيب بيتها وهى لسه والده، منها لله.. قادره

عمر.. ماما لو جبتى سيرتها تانى هقوم ومش هاكل

 

 

 

 

 

 

__ خرجت نشوى من المطبخ، فى ايدها

صينيه الأكل، حطتها على السفره

الام.. قوم يلا مرات اخوك جهزت الأكل

عمر.. حاضر

نغزته.. ابقى قولها تسلم ايدك وبصعبانيه،

 

 

 

 

 

 

هى اللى واقفه جمبى كتر خيرها شيلانى

لو كان عندى بنت، مكانتش هتعمل معايا كده

نشوى.. اخص عليكى يا ماما وانا مش بنتك ولا ايه، حضنتها، انتى عارفه ان بعتبرك فى مقام ماما

واكتر

قام.. قعد على السفره، ابتدى ياكل

 

 

 

 

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

Scroll to Top