رواية صر@~خة مريم بقلم كوكي سامح تمممم

 

 

 

 

واللى بيعملوا ده حرام، خي-انته لاخوه المتغرب

حرام، خيا-نته ليه بعد ما وقفت جمبه حرام

انا عاوزه يدوق العذاب الوان، مش عاوزاهم

يناموا الليل، يتعذبوا زى بالظبط

حسام.. واضح كده انك مجروحه اوى

 

 

 

 

 

 

مريم بغضب.. بقولك بيخ-ونى مع مرات اخوه

انت هتساعدنى زى ما ساره قالت ولا لأ

حسام.. اه طبعا هساعدك، سألها، انتى متأكده من خيا-نتهم ليكى ‌؟

مريم.. اه طبعا، كل حاجه بتقول انها بت-خونى معاه

دى كانت نايمه على سريرى ولابسه قميصى، كل ده فى شقتى وانا غضبانه، عيطت، انا لسه والده وعمر اتلكك بمرض ماما وطردنا من البيت

 

 

 

 

 

 

اول مره يستغنى عنى وعن بنته اللى مش بيعبد عنها ثانيه من يوم ما اتولدت، انا كمان جبت الولد اللى كان نفسه فيه، ابتسمت بسخريه، كان نفسه فى ولد يكون سند وضهر لى بعد ما يكبر

انهارت،، انا حالتى كانت صعبه، والدكتور كان قايل انى مخلفش غير بعد كام سنه وعلى الاققل 5سنين بعد ولاده بنتى، لانى تعبت جدا ومناعتى ضعيفه، بس خلفت وتعبت واستحملت، كل ده علشان يفرح واحسسه انى مش مقصره معاه

 

 

 

 

 

فجأه اتغير معايا، وانا زى العبيطه مكنتش واخده بالى، كنت بقول انه تعبان، عنده ضغوط فى شغله

بجد مكنتش متخيله انه يخونى ومع مين! سلفتى

مرات اخووه الاصغر منه، انهارت، انت متعرفش انا وقفت جمبه ازاى وعملت معاه ايه انا وماما

بس ربنا حب ينورنى وعرفت انه بيخ-ونى