فارس: تعالى
نور دخلت
فارس: نور مراتى
نسمة بغضب : ايه ازاى
فارس : عادى زى اى حد بيتجوز
سميرة راحت اخدتها فى حضنها : نورتى الصعيد يبتى
نور بأببتسامة: دا نور حضرتك يطنط
فارس: اومال جدى فين صحيح
نسمة: فى. الارض
سميرة : ما انت عارف جدك بيحب يتابع الفلاحين بنفسه
فارس: طب انا هروحله
سميرة : تمام يحبيبى
فارس وهو بيبص لنور : هتعقدى هنا ولا هتطلعى اوضتى
سميرة : خليها قاعدة معانا
نور : تمام هعقد هنا
فارس : متحمليش على رجلك اوى
نور بأببتسامة: حاضر
نسمة بغيظ : وانتى بقى فى سنة كام باين عليكى لسه صغيرة
نور : انا فى تانية كلية الطب
سميرة: ايه دا بجد ما شاء الله عليكى يحبيبتى
فارس: الله ينور عليكوا يا رجالة
كامل بأبتسامة : ايه دا فارس حمد لله على سلامتك يا ولدى
فارس راح عنده وحضنه : الله يسلمك يا جدى وحشانى والله
فى المساء نور خرجت تتمشى شوية فى الجنينة وفجأة لاقيت حد بيشدها من ايدها
يتبع….
وفجأة جيه حد وشدها من ايدها
نور بخوف من غير ما تبصله : الحقونى انا بتخط.ف
فارس: هششش انا فارس اسكتى
نور وهى بتاخد نفسها وبتحط ايدها على قلبها : خضتينى يا عم فيه ايه هو حد يشد حد كدا
فارس : والله انتى مراتى واعمل فيكى اللى انا عايزاه وبعدين مش هقولك كتير اتعدلى وانتى بتتكلمى معايا عشان بجد مزعلكيش
نور : ورينى