فارس : من انهاردة ونامى بقى
نور : طب هو احنا هنرجع القاهره امتى
فارس : عايز ترجعى
نور : لا خالص انا نفسى نبقى هنا على طول انا حبيت هنا اكتر
فارس : لازم نرجع عشان شغلى بكرة بإذن الله
نور : تمام تصبح على خير
فارس : وانتى من اهله
صحيوا الصبح حضروا شنطة هدومهم وسافروا القاهره
فى المساء نور كانت قاعدة فى الجنينة
نور بخوف : هو اتأخر كدا ليه
سمعت صوت عربيته اتنهدت وقعدت تستناه
دخل لاقها قاعدة فى الجنينة مستنياه
فارس : ايه اللى مصحيكى لحد دلوقتي
نور : انت اتأخرت ليه
فارس : كان فيه اجتماع فى الشركة متأخر
نور : احضرلك العشا
فارس : لا كلت فى الشغل
نور : تمام
فارس : صحيح انا حولتلك جامعة القاهرة تقدرى تروحى من بكرة
نور : تمام شكراً
فارس : على ايه انا جوزك يلا ننام
نور : عايز تنام
فارس : عادى
نور : تمام يلا انتى باين عليك مرهق
طلعوا اوضتهم وناموا
فى الصباح فى جامعة القاهرة
: صباح الخير يلا نبدأ محاضرتنا
نور بصدمة كبيرة: عادل
يتبع….
نور بصدمة كبيرة: عادل
بدأ عادل يشرح المحاضرة
بعد مرور ساعتين
عادل: حد عنده سؤال
: تمام تقدروا تتفضلوا
نور فضلت قاعدة وهى لسه فى صدمتها ازاى هو مش المفروض جامعة اسكندريه ايه اللى جابه هنا القاهرة
كل اللى فى المدرج خرجوا ومفضلش غيرها بصت حواليها بصدمة لما ملاقتش حد فى المدرج قامت بسرعة تخرج ليقاطعها صوته
عادل : نور
حاولت تتجاهله واتحركت ناحية الباب وقف قدامها وهو بيفرد ايده يقطع طريقها تجنبت النظر اليه اخفضت رأسها فى الارض وتحدثت
نور : ابعد لو سمحت يا دكتور عايزة اخرج