نور وهى بتبصله : أنت زعلت
فارس: وانا هزعل من ايه يعنى يلا انا هنام
نور : دلوقتي احنا لسه العصر
فارس: يستى وانتى مالك انا حابب انام
قاطعته وهى بتقر.ب منه وبتطبع قبل.ة صغيرة على خده استغرب فى الاول لا اتصدم بس لاقى نفسه بيسحبها لحضنه وبيق.بلها غمضت عيونها بحب بعد عنها عندما حس بحاجتها للتنفس دفن راسه فى رقبتها عينه جت على صورة قمر اللى كانت على التربيزة بعد بسرعة وقتها وهو بيل..عن نفسه
نور بوجع وهى بتبص للصورة : هو انت لسه بتحبها هى خلاص ما..تت
فارس بعصبية شديدة: …………………
يتبع….
فارس بعصبية شديدة: قمر عمرها ما ه..تموت جوايا هتفضل عايشة وقدامى على طول اوعى تفكرى انك ممكن تاخدى مكانها تبقى بتحلمى مكان قمر محدش هياخده لا انتى ولا عشرة زيك
نور بثقة عكس اللى جواها: ومين قالك انى عايزة اخاد مكان حد كلامك بيحسسنى انى بجرى وراك مثلا
بصلها بغضب وهو بيحط ايده على وشه
نور : انا غلطانة اصلا انى طلعت وراك اشوفك انت بجد بقى بنى ادم م..ستفز ومريض نفسى
حس انه ضايق من كلمها نفخ بضيق وحاول ياخد نفسه
فارس : اطلعى برا
نور باستغراب: ايه
فارس بعصبية: قولتلك غو..رى من وشى اطلعى برا
نور بعند: على فكرة دى اوضتى زى ما هى اوضتك