دخلت غرفة الملابس ولبست قميص من بتوعه وكان طويل عليها نظراً لفرق الطول الكبير اللى ما بينهم نور جاية لكتف فارس
خرجت من الاوضة وهو كان قاعد على السرير بيفكر فى حاجة بصلها برغب.ة كبيرة
فارس بتوهان: ايه دا
نور بخوف وخجل وهى بترجع شعرها ورا ودنها: انا جيت عشان البس بنطلون من عندك بس كان واسع اوى ومعرفتش البسه
فارس برغبة وهو بيبلع ريقه وبيتكلم بصعوبة : لا دا انا خبط على امى دلوقتي واخليها تجبلك حاجة تلبسيها من عندها احسن
نور : طنط سميرة نامت من بدرى
فارس بعصبية وهو بيحاول يتحكم فى نفسه: تمام
راحت قعدت جنبه على السرير ريحه الفروالة اللى طالعة منها بدأ يشميها قرب منها دف.ن رأسه فى رقبتها ليستنشق ريحتها اتوترت وبدأت تفرك فى ايديها مسك ايديها
: بطلى الحركة دى
نور بتوتر : هو هو انت ممكن تبعد
بصلها بعصبية: ليه مبتحبيش غيره يل.مسك
نور : عادل دلوقتي طاليقى ومبقاش بيربطنى بيه اى صلة
فارس بعصبية: قولتلك متجبيش سيرته تانى
بدأ يشدد على ايدها اكتر لحد اما كانت هت.نكسر فى ايده
اتلكمت بوجع ودموع : اااااه
فارس ببرود : ايه وجعتك
نور : هو انا عملتلك ايه ليه كل اما بجيب سيرته بتتحول كدا
فارس : انتى اللى بتجيبى سيرته ليه عايزة ترجعيله وحشك حض.نه اوى
نور : على فكرة انت بنى ادم قل..يل الادب ومبتفكرش فى الكلام قبل ما تقوله
فارس وهو بيهمس جنب شفايفها : بلاش اوريكى قل.ة ادبى اللى بجد