ولا أحبك وانت ملكش اى ذنب فى كل الى حصل دا أنا غلطانه كل دا غلطى أنا، أسفه انك بقيت من غير أب أنا أسفه. قاطع كلامها ودموعها دخول والدها بملامح مؤلمه يكسوها البرود: كتب كتابك النهارده على ثائر ومش عايز ولا اعتراض فاهمه نظرت له بعيونها الزمرد الصادمه: ثائر لييه يا بابا هتودينى البيت دا بأيدك وأنت عارف ان هناك جحيم نظر لها ببرود: محدش هيرضى يتجوز واحده حامل من غير جواز إحمدى ربنا إنه وافق يتجوزك أصلاً نظرت له بدموع وحزن: أنت لييه شايلنى ذنب اكبر من ذنبى أنا غلطت بس انا مغلطتش لوحدى لييه اتعاقب لوحدى
_ميهمنيش هتجوزى وتروحى بيته النهارده انتِ فاهمه. ثم خرج من الغرفه تاركاً خلفه صغيرته تبكى بحزن ودموع على الجحيم الذى سيصير فى حياتها بعد تلك الزيجه ولكن لا مفر منها. : أيييه هتجوز يا ثائر طيب وأنا يا حبيبى!!!! مسك يديها بحب وهو يقبلها: إنتِ عارفه انى بحبك ومستحيل أتخلى عنك نظرت له بدموع وحزن: طيب وجوازتك دى تسميها اييه يا ثائر. : يا حبيبتى دا والله جواز مصلحه سنه بالكتير وهطلقها أنا عايزك تسحملى معايا بس وكله هيعدى بس خليكى جمبى
ممكن ضمته بحب وابتسامه: ماشى يا ثائر هستناك بس اوعدني متقربش منها خالص علشان اكون أول واخر ست فى حياتك ابتسم لها بهدوؤ: أنتِ فعلاً كده يا نوران. نظرت له بدموع:انا هستناك أوعى اوعى تحبها يا ثائر مسك يديها بابتسامه:أنا هكون ليكِ انتِ وبس يا نور عينى “بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكمل فى خير” : يلاا اتفضلى علشان تمشى مع جوزك اقتربت من والدها بدموع وحزن: مش ناوى تبصلى حتى وانا ماشيه يا بابا للدرجه دى هونت عليك أنا تميمه بنتك نظر الى الاتجاه الاخر ببرود بينما هى نظرت الى الارض بحزن ودموع ومسكت يديه وقبلته ثم خرجت من غرفتها بدموع فشلت فى تمسكها وجدت حسام صديق والدها ووالد ثائر ينظر اليها بحب: متزعليش منه يا حبيبتى هيبقا كويس وهينسى الى حصل ارتمت داخل احضانه بدموع:
انا مليش ذنب يا عمو فى الى حصل انا كمان اتدمرت لييه محدش حاسس بيا لييه ضمها حسام بحزن على حياه تلك الصغيره: انا جمبك متقوليش كده من النهارده هتبقى فى بيتى ومش هتغيبى عن عينى لحظه خلاص ماشى هزت رأسها