نادين: طب هتعملى ايه معاه الموضوع هيزيد اكتر اما يبقى جوزك
سارة: مش عارفه بقى اقولك اقفلى على الموضوع
نادين: تمام وربنا يجعل اخوكى من نصيبى
سارة بضحك: والله انتى رايقة
فى الصعيد
على بعصبية شديدة: يعني ايه هربت يعنى ايه وانتوا كتو فين
عادل: اهدى يا ابويا صحتك
على بعصبية: هو ايه اللي اهدى بقى حتة بت مفعوصة زى دى تهرب منكوا انتوا ايه مشغل بهايم
محمد: يا ترى هتكون راحت فين
على بتفكير: مفيش غيره ما هى متعرفش غيره
عادل: مين دا يا ابويا
على: الظابط اللى اسمه سيف حضروا العربيات هنسافر القاهرة يلا بسرعة
فى المستشفى فى اوضة مكتب يوسف كان قاعد يوسف وسيف وزياد
سيف: هاا يا متر
المحامى: والله يا سيف باشا هو مفيش غير حل واحد
سيف: الجواز صح
المحامى: مفيش حل غير كدا لان فى الحالة دى الزوج بيبقى ليه الأولوية فى ان مراته تعيش معاه فبكدا هتعقد مع جوزها واهلها مش هيعرفوا ياخدوا الوصية هى عندها عشرين سنة صح
سيف: ايوا
المحامى: خلاص يبقى مفيش غير الحل دا لحد اما تكمل السن القانونى واللى هو الواحد وعشرين
سيف: تمام يمتر تقدر تمشى انت دلوقتي وأما عوزك هطلبك
المحامى: تحت امرك يا سيف بيه عن اذنكوا
: اتفضل