فارس بضيق وهو بيقبض ايده وهو صعبان عليه صوتها المخنوق: لو سمحتم يجماعة حابب ابقى لوحدى يا ريت تمشوا مفيش داعى لوجودكم فى المستشفى تقدروا تتفضلوا
سمية : هنسيبك لوحدك ازاى
فارس : يا ماما انا كويس وبعدين ادم هنا مش هبقى لوحدى
سمية : تمام
جهم كلهم يخرجوا وحور كانت لسه هتخرج
فارس : استنى انتى يا حور
حور دخلت وقعدت جانبه ونزلت النقاب وكلهم مشيوا
فارس قام من على السرير وهو ماسك جانبه بألم
حور وهى بتسنده : عايز تروح فين
قعد على الكنبة وشاورلها تيجى تعقد جانبه
: تعالى يا حور
قعدت جانبه سحبها لحـ’ضنه بحب كبير مسكت فيه بقوة وهى بتحاول تبعد عن الجـ’رح
فارس بحنية مفرطة بدأ يطبطب عليها بحب حسيت انها محتاجة تعيط مقدرتش تتحكم فى دموعها اللى بدأت تنزل فضلت تبكى بشدة جوا حضـ’نه ومع كل شهقة ونفضة منها كان بيتـ’وجع اكتر منها
حور بشهقات : انا اسفة كل حاجه بتحصل معاك بتحصل بسببى انا مستهلش ابدا حبك ليا مرات عمى معاها حق
فارس بحنية مفرطة: وانتى مفكرة يعنى انك لما تبعدى عنى انا كدا هخلص من المشاكل وهرتاح
حور : ايوا
فارس : غبية عارفه يا حور اوقات كتير كنت بفكر اسافر عشان ابعد كان بيجلى فرص كتير للسفر تبع الشغل وكنت فعلا بكون خلاص هجهز كل حاجه بس مش بقدر مبقدرش عشانك انتى بالذات مش عارف ابعد عنك دلوقتي انتى جاية تقولى ابعد عنى
حور وهى بتطلع من حضنه وبتبصله : غصبن عني والله انا مش عايزة يحصلك اى مشاكل بسببى انا ممكن استحمل بعدى عنك بس مقدرش استحمل انك تتأ’ذى انا كنت بمـ’وت وانا شايفاك وانت خارج من العمليات اول مرة اشوفك كدا
فارس : وانا كويس أهو ومفيش فيا حاجه
حور بطفولة و رقة وهى بتشاور لجـ’رحه
اللهم صلى وسلم وبارك على سيدنا محمد وعلى اله وصحبه اجمعين ♥️
: طب و دا
فارس : هبقى كويس يا حور وبعدين هو انا اشتكتلك وبطلى عياط بقى عشان اللى انتى متعرفيهوش أن دمعة واحدة بس منك بتوجعنى اكتر بكتير
حور بحب وهى بتد’فن راسها فى صدره
: انا بحبك اوى ونفسى تسامحنى ونرجع زى ما كانا ونعيش مبسوطين انا وانت وابننا
كان لسه هيتكلم بس قاطعه خبط الباب حور رفعت النقاب بسرعة
فارس : ادخل
ادم بأببتسامة : شكلى جيت فى وقت مش مناسب
فارس : الصراحة اه اخرج بقى