فهد بص مكان الترابيزة ولقاها مش موجودة
وكان مضايق جدا أن السهره والمفجأه راحت
كان نفسو يفرح براءه ويعوضها
نور.. تيته حضرتك اسمك ايه ” نعمات بوحشيه”
وانتى مالك يا بت انتى.. وبقرف يلا يلا على المطبخ ادخلى نامى وبصت لها اوى ونور الخوف
بان فى عينها وبقت ترتعش.. بقولك ايه يا اختى
سيبك من فهد وبراءه خالص.. انتى هنا تبعى انا
ومسكت ايدها بقوه وغباء.. هتحمينى وتلبسينى
وتخدمينى فاهمه يا بت.. انتى هنا هتعيشى
بلقمتك وشدتها من شعرها.. فاهمه ولا تحبى
أكرر الكلام تانى.. نور بخوف ودموع وانهيار
وشهقه.. حاضر يا تيته ” نعمات” انا ستك فاهمه
نور بدموع ورعشه.. حاضر يا ستى.. وزقتها ناحيه
المطبخ ” ام فرحات” ست نعمات انا حضرت اوضه
نور ” نعمات” اوضه مين يا اختى.. البت المتسوله
دى هتنام فالمطبخ يلا خوديها وطفحيها اى حاجه
” ام فرحات بخوف” حاضر يا ستى.. تعالى يا نور