ماما : ياسمين أنتِ بتعيطي
ياسمين: لا ي ماما مش بعيط ولا حاجه
فهد : فيه آيه ي ياسمين مالك!؟
ياسمين : مش مصدقة إنى فعلاً وصلت ل أهلي ي فهد ، و صعب إنى اسيب أصحابي فى الدار
فهد : و مين قالك إنك هتنسي أصحابك ي ستى كل يوم جمعه ابقا تعالى اطمني عليهم
ماما : وأنا هاجى معاكِ اطمن عليهم
ياسمين : سلمت على كل إللى فى الدار و مشيت
حور : إحنا لازم نخرج مع بعض و نفضل لحد الفجر بره مفيش حجه أنا لازم أمشي دلوقتى ي ستى ياسمين 😅
ياسمين : بس أنا لازم اسيبكم دلوقتى ي حور
حور : أفندم!!!؟
ياسمين : عايزة ارغي مع ماما كتير اووي
حور : حقك طبعاً بس لازم نخرج كلنا
ياسمين : أنا مش هخلص معاكِ أصلا يلا ي ست حور هنخرج كلنا يلا
حور. : إيوه كده
فهد : أنا همشي بقا عندى عمليه دلوقتى
حور : طب أاا
فهد : طب إيه؟؟
حور : خلاص بعدين بقا
فهد : سلام بقا مشي شويه
ياسمين : ي فهد
فهد : مين ؟!.. ياسمين يعنى جايه ورايا
ياسمين: بدموع بجددد أنا مش عارفه أقولك إيه لان الشكر لحد زيك مش كفاية فاكر لما قولتلي إنك دخلت الطب مش علشان تساعد الناس ك دكتور بس دلوقتى أنا فهمت يعنى أيه حد يكون مصدر سعادة لكل الناس ..
فهد : أنتِ إللى كويسه ي ياسمين و كنتِ ديما بتفرحي الناس هنا على الكورنيش علشان كده ربنا ردك ل أهلك