محمود : هو انتى مفيش عندك غير اطلع برا اطلع برا اعملك ايه طيب عشان تسامحينى
مى بدأت تضر..ب فيه ببكاء وهو سابها تطلع كل اللى جواها وكل غضبها منه
محمود بدموع : اسف والله
مي ببكاء: والله ما عارفة اعمل ايه فى قلبى
محمود : اسمعى كلامه يا مى اسمعى كلامه كفاية وجع ليا وليكى طب عشان خاطر ابننا ادينى فرصة
مى : خايفة تك..سرينى تانى
محمود : انا اذى نفسى ومأذكيش والله وقتها ما كنت فى وعى كلنا بنغلط يا مى و ربنا بيسامح انتى مش هتسامحينى
مى : اخر فرصة والله لو رجعت وجعت قلبى تانى ما هسامحك طول عمرى
محمود : يعنى خلاص صفاية يا لبن
مى : مش بالسهولة دى يا دكتور انا بس هديك فرصة تقنعنى انك اتغيرت
محمود : كفاية اوى احنا كانا فين وبقينا فين
اكتفت انها تبصله وتبتسم
محمود : والله انا مستعد اعمل اى حاجه عشان اشوف الابتسامه دى
مى : طب انا جعانة