زين بحنية مفرطة : هششش اهدى هتبقى كويسة باذن الله
ياسمين ببكاء : بتحر..قنى اوى مش قادره استحمل
حطلها المرهم بلطف لتبكى ياسمين أكثر وهى بتشدد من مسكتها ليه
زين بحنية وجع على شهقاتها: خلاص خلصنا
ياسمين ببكاء وطفولة : بتحطوهلى ليه هو انا ناقصة
زين : فى اوله بيحرق بعد كدا هترتاحى
مسك ايديها بحب وقبلها بجانب الحر..ق وهو بيبص لعينيها واتكلم بتلقائية: ان شاء الله انا وانتى لا
ياسمين: بعد الشر عليكى
نسيت وجعها وبصيت لعينيه اللى بتسحرها
ياسمين: هو انت بتخاف عليا اوى كدا
زين : من اول مرة شوفتك فيها وانا بترعب اما اشوفك فى خطر تخيلى
ياسمين بابتسامة : اممم
زاحلها شعرها اللى كان على عينيها ورا ودنها: كدا احلى
بصتله بخجل : مش عارفه اقول ايه
زين بحنية : متقوليش حاجه كفاية عليا عينيكى
ياسمين بخجل وهى بتهرب من نظراته : طب انا جعانة
زين : ثانية والأكل يكون جاهز
بصتله بحب كبير وهى بيعمل الاكل واتكلمت بهمس