زين : لا ابن عمها هى مالها
مى ببكاء: ابنى ابنى ما..ت صح
زين بصلها بصدمة
الدكتورة: اهدى الجنين كويس بس للاسف حملك فى خطر انا كتبتلك مثبتات واليومين الجاين تفضلى فى راحة تامة حضرتك اتعرضتى لعن..ف جسدى احنا لازم نبلغ الشرطة
مى ببكاء وخوف : لا يا دكتورة ارجوكى انا مش عايزة شوشرة المهم انى كويسة وابنى كويس
الدكتورة : تمام عن اذنكوا
زين : اتفضلى
مى ببكاء شديد: انا انا ادمرت يا زين خلاص انا انتهيت
زين : اهدى واحكيلى كل اللى حصل عشان اعرف اساعدك
مى بدأت تحكى لزين كل اللى حصل بأنهيار
زين بعصبية مفرطة: دا ح…يوان ازاى ممكن يكون فيه انسان كدا والله لهوريه خليكى هنا شوية وهاجى اخدك عشان اروحك
مى : هتروح فين
زين : هشوف الز..بالة دا ازاى يعمل كدا فيكى
مى : متأذيهوش يا زين ارجوك.
زين : لسه بتحبيه حتى بعد كل اللى عمله فيكى
مى : بحبه انا اقبل العمى ومقبلش الشخص دا انا بكره بس هو يبقى ابو ابنى لو حصله حاجه انا كدا هضيع