محمود : وانا ايه عرفنى انه ابنى انتى رخ..صيتى نفسك لما بقيتى معايا من ورا اهلك
مى : يعنى دا جزاتى انى وثقت فيك
تجاهلها وض..ربها برجله فى بطنها بدون اى رحمة
مى بألم : اااااه
انصدم اما لاقى د.م نزل منها بصلها بخوف وخرج من البيت سريعاً
مى بألم وصوت ضعيف جدا : محمود متسبنيش انا ب..موت
عينها جت على غرفة الملابس قامت بسرعة ملاقتش غير قمصان وتيشرتات زين لبست القميص بتاعه بصيت على نفسها فى المرايا بخجل
: بس قمر عليا
بدأت تشمه بخجل وهى تايهة فى ريحته
دخل زين الاوضة دور عليها ملاقهاش
زين : ياسمين
سمعت صوته من برا اتوترت وبصيت لنفسها فى المرايا بخجل شديد شديت القميص من عند رجلها بس كان واصل لحد الركبة
ياسمين بخجل : يلهوى مش بيطول شوية ليه طب اعمل ايه يا ارض انشقى وابلعينى
زين : ياسمين راحت فين دى
دخل اوضة الملابس وانصدم اول اما شافها كانت واقفة بتحاول تطول القميص تاه فيها بصلها برغبة وقرب وهى بتبعد بتوتر وخجل لحد اما خبطت فى المرايا وكانت هتقع مسكها من خصر..ها واتكلم بتوهان