فريدة بعصبية
– اقدر اعرف ايه اللى انت عملته دا ومين دى اللى انت اتجوزتها وسبت بنت عمك عشانها
زين ببرود
– عمتى عمتى والله انا ما ناقص
فريدة بعصبية مفرطة
– انت ايه الجبروت دا انت مش حاسس بالمصيبة اللى عملتها
زين
– ايوا يا عمتى اتجوزت وبكرة هاجبها تعيش معانا فى الڤيلا وبحبها جدا
بصتله ياسمين بحزن مش عارفه ايه سببه بصلها زين بتفكير
زين
– سلام دلوقتي اشوفك بكرة
وقفل الخط
زين بتفكير
– تتجوزينى
بصتله وفمها مفتوح من الصدمة بصيت وراها و شاورت على نفسها
: بتكلمنى انا
بأببتسامة أظهرت وسامته
: ايوا انتى بقولك تتجوزينى
: دا اللى هو ازاى يعنى
: بصى انا تقريبا ادبست وعايز دلوقتي واحدة اتجوزها ومتقلقيش مش كتير ومش هقرب منك
بصتله بدموع لوهلة حسيت انه بيحبها وعايز يتجوزها اتكلمت فى نفسها
: غبية دا لسه عارفك انهاردة وكمان شوفى انتى فين وهو فين فوقى يا ياسمين
: هاا مسمعتش ردك
: ادبست ازاى يعنى
: هحكيلك
حكالها زين عن كل حاجه حصلت
ياسمين بتفكير