ليليان : نهار اسود وعملك حاجة
سارة : لا متخفيش عضته وجريت غاظنى اوى بس ايه. امور موت خسارة فى الشقط
ليليان : ههههههه مجنونه الحمد لله انك كويسه …. كنت عاوزة اسألك الامتحان دا الساعه كام
سارة : الساعه ٢
ليليان:. ماشى اشوفك بكرا باى
ليليان ادت التليفون لزين
زين : فى ايه مالها صاحبتك
ليليان حكتله وزين ساكت مبيردش عليها
ليليان : لا انت مبتخافش تضحك وبس لا انت بتخاف تتكلم كمان
زين : اممممم بخاف على بوقى يوجعنى
ليليان : لا بجد اتكلم زينا زى الناس العاديه دى حتى فى رياضه اسمها رياضه الكلام
زين: امممم طب تعرفى من وقت ما عرفتك وانا بتكلم كتير
ليليان بفخر : طيب كويس علمتك حاجة ههههه
زين شدها لحضنه : تعالى نامى بقا مش كل شويه اصحى من النوم على صوت كوابيسك دى
ليليان : اسفه مش بايدى الكوابيس دى
زين : نامى وبطلى اسف وشكر كتير
******************
فى الجامعه تانى يوم
سارة: لا قوليلى بجد انتى بتذاكرى من ورايا ازاى حليتى كدا
ليليان : هههههههه والله دا زين اللى شرحلى
سارة : طيب زين دا ليه ميبقاش دكتور ويشرحلنا دا يبقا شرح زى العسل بس تصدقى ممكن نسقط بردوا هانركز فى حاجات تانيه
ليليان اتخيلت زين واقف بيشرح بوسامته وهيبته وشعره اللى بيجننها حست نار فى قلبها : لا كدا احسن خليه بعيد احسن