سارة : اشطا ابقى احكيلى بكرة …. من حق عاوزين نروح الجامعه بكرة نحضر اى حاجة .
ليليان : طيب طيب… اقفلى بقا .
( ليليان قفلت مع سارة وكانت لابسه البدله و لونها احمر وسايبه شعرها ولبست خلخال زى ما سارة قالتلها بالظبط وكانت جميله .. وقفت فى نص الاوضه والباب كان مقفول ومستنيه زين يفتحه وقلبها هايخرج من مكانه ).
زين : ليلي…….. ايه دة .
ليليان بخوف : ايه .
زين : ها ؟ ايه دة .
ليليان فى سرها :دا باينه علق .
زين : الله يخربيتك .
ليليان بدموع : هى وحشه .
زين قرب منها : لا وحشه ايه بس … انتى اتجننى ..هو انتى هاترقصى .
ليليان : اه هارقص … انا اخدت قرارلازم نقرب من بعض اكتر من كدة وانا فكرت وقولت لازم اعمل حاجة جديدة نغير بيها حياتنا.
زين : ياقرارتك اللى هتتودينى فى داهيه ….. اممممم طيب ايه مش هاترقصى .
ليليان بكسوف: طيب روح شغل اى اغنيه .
زين : لا اتمشى انتى قدامى انا عاوز اتفرج .
ليليان : هههه زين بطل قله ادب .
زين قرب منها وهمس : قله ادب ايه هو انا لما اشوفك لابسه كدة انا هابطل قله ادب .
ليليان : طيب ابعد .
(زين قرب اكتر منها وفضل يبوس فيها وفى اللحظه دى مكنش قادر يستحمل … وجاب اخرة ).
ليليان : زين .. ابعد … هاتبوظ… الليله…. كدة .