عاصم : تمام اوى … انا حاسس ان الراجل دا مخبى حاجة …و شااكر انا هاعرف المه كويس اوى علشان هو زاد اوى عن حدة
&&&&&&&&&&&
فى بيت الجارحى
زين : ليليان ..
ليليان : زين .. دا كله انت اتأخرت اوى.
زين : هههه قولى بقا انك اكلتى وغدرتى عليا وانا غلبان وجعان.
ليليان قربت منه : اولا انت وحشتنى .. ثانيا انت اتأخرت وقلقت عليك جدا … ثالثا بقا انا فعلا غدرت جوعت اوى واكلت بسيط بس هاكل معاك بردوا .
زين : ههههههه كويس انك اكلتى لان كنت هازعل اوى لو مكنتيش اكلتى حاجة .. وانا فعلا اتأخرت لغايه مالقيت مراد واتكلمت معاه و كمان انتى اللى وحشتينى اوى .
ليليان : زين ..عملت ايه انا حاسه الموضوع دا معقد اوى … هما ممكن يطلقوا .
زين : هههههه لا يطلقوا ايه …. وهو فى الحقيقه معقد ومراد عكها جامد بس انا عندى امل ان سارة هاتسامحه … وكمان انا كنت عاوزك تكلميها ونقابلها ونتكلم معاها شويه .
ليليان : لدرجاتى… هو انت ليه مش عاوز تقولى هما مالهم ليه زعلانين اوى كدة من بعض … ليه رافض تقولى هو انا مش صاحبتها زى ماهو صاحبك المفروض اعرف .
زين : انا متعودتش احكى حاجة تخص حد لحد تانى … هى صاحبتك تحكيلك .
ليليان : هو انا حد؟!
زين : ليليان انا راجع دماغى مصدعه من غباء مراد وعنادة … وانتى مش مقدرة ان دة طبع فيا انا كدة مبحبش اتكلم واقول حاجة تخصهم وهى مش تبقى تحكيلك.
ليليان بزعل : ماشى يا زين … تصبح على خير .
زين : ايه دا ايه القمصه دى انا مالى بيهم .. ومش هتاكلى معايا هاتسبينى جعان .
ليليان بعند : عارف انا اكتشفت طبع فيا انى مبحبش اقعد مع حد وانا زعلانه منه .. تصبح على خير .
( ليليان سابته ومشيت زعلانه وهو مش عارف يعمل ايه مش عاوز يفضل يكدب عليها الكدبه الوحيدة اللى كدبها هى جوازة سارة ومراد ودى علشان خاطر مصلحه مراد ويقربه من سارة …).