الباب خبط عليهم وقطع لحظتهم الجميله
دادة سميحه : زين يابنى … انت نمت ؟.
زين بيحاول يكون صوته طبيعى : احم ..ايوا يا دادة انا صاحى… فى حاجة .
دادة سميحه : اه مراد تحت ومعاه سارة مستنينكوا .
زين : طيب نازلين .
ليليان : ههههههههههه انت مبوز كدا ليه.
زين : اصل مراد دة زفت بيجى فى اوقات غلط … يالا ننزلوا اصل يفهم غلط .. ودة دماغه اصلا شمال.
******************************
سارة : فى ايه يا مراد … نظراتك ليا غريبه مش فاهمه انا عملت ايه.
مراد : اخرسى … لغايه ما زين ينزل واياكى تتكلمى قصاد ليليان .
(زين نزل هو وليليان واستغرب من نظرات مراد وملامح وشه وخوف سارة وتوترها).
زين : ايه يامراد متصلتش ليه قبل ماتيجى .
مراد : عادى .. انت كنت قايلى انك عازمنا على الغدا .
زين : ودا وقت غدا .
ليليان : ايه يا زين دا يجوا فى اى وقت … سارة ازيك … انتى كويسه ؟.
سارة : اه كويسه ….. الحمد لله
(زين بص على مراد وفهم ان فيه حاجة غلط ومراد شاور على ليليان لازم تمشى علشان يتكلموا)
زين : طيب ايه رايكوا بدام جيتوا بدرى… نطلع نتغدى فى اى مكان ونقضى اليوم مع بعض .
ليليان : فكرة حلوة اوى .
زين : طيب تمام اطلعى البسى … ونطلع
ليليان قربت منه وهمست: منا لابسه اهو يا زين.