مراد بصوت مخيف: انا حماااااار
سارة : مين قال كدا عليك
مراد : انا حماااار و كمان تووووور
سارة : مش انت بتكرة اللون الاحمر فاكيد فيه علاقه بينك وبينه زى التور واللون الاحمر كدا
مراد بصوت جهورى : انا تووووووور …. دا انتى ليله اهلك سودا مش هاسيبك الا لما اقتلك
سارة طلعت تجرى فى الاوضه : ينهار اسووود… اهدى ياشبح
مراد : شبح يا حيوانه يا قذرة يا بيئه …. انتى ازاى جالك الجرأه وتلمسى عربيتى وتكبى عليها دهان لونه احمر يا حيوانه
سارة: والله ماحد حيوان الا انت … ما تلم نفسك يا جدع انت…. واقولك تستاهل اللى انا عملته فيك
مراد فى لحظه دى فقد اعصابه وطلع مسدسه : هاقتلك … وربنا لاقتلك
سارة : يالهووووووى الحقووووونى ابو لهب هايموتنى
الكل اتجمع برا من الصوت وليليان جت وفتحت الباب واتصدمت من سارة اللى فوق المكتب وماسكه انتيكه فى ايديها كانها بدافع عن نفسها بيها ومراد واقف قدامها بيصوب مسدسه ناحيتها
ليليان وقفت قدام مراد: اهدى يا استاذ مراد…. معلش امسحها فيا انا
مراد : اطلعى انتى منها .. انتى مرات صاحبى
ليليان: وهى صاحبه مرات صاحبك …. لو سمحت اهدى وانا هاخليها تعتذرلك
سارة : اسكتى يا ليليان هو فاكر نفسه مين مازنجر … فاكرنى هاخاف منه ولا من مسدسه تلاقى المسدس دا لعبه وبيرش ميه فى الاخر
مراد : مانا هاخليه يرش ميه عليكى دلوقتى
ليليان : اسكتى يا سارة انتى مش شايفه منظرو عامل ازاى دا هايصور قتيل
سارة : ولا يهز فيا شعرة…. لو جدع اضربنى بالمسدس
مراد ضرب طلقه وعدت سارة بسنتى واحد والكل صوت حتى ليليان اتخضت وكان هايغمى عليها
زين سمع صوت ضرب نار طلع يجرى ولقاه الكل متجمع وبيتفرج زعق بكل صوته : فى ايه بتتفرجوا على ايه …. اوعوا كدا
ودخل لقاه مراد واقف وليليان قدامه وملامحها كلها خوف ورعب وسارة على المكتب خايفه هى كمان بس مش مبينه وبتستعد لحاجة
زين : فى ايه يامراد .. انت ضربت نار ولا ايه
مراد مبيردش بس باصص لسارة بتحدى وبيستعد هو كمان لحاجة
زين قرب من ليليان واخدها فى حضنه : مالك خايفه ليه كدا جسمك متلج
ليليان بخوف: مراد ضرب نار علينا وكانت هاتيجى فينا
زين: مراد نزل الزفت دا من ايدك
سارة بتحدى رغم الخوف اللى جواها:اه كخ يا بابا نزله عيب كدا متلعبش بالحاجات دى