رواية قدر حمزة كااااااامله بقلم زهرة الجناين

_ ادخلى الاوضة يلا ياعروسة

_انت رايح فين ..انا مش هقعد معاك فى نفس الاوضة

 

(باستهزاء)_شكلك ناسية أن انهاردة كان الفرح ودلوقتى دخلتنا ياحلوا

 

_انت عبي*ط ولا تستع*بط*بط انت عارف كويس إن مفيش حد فينا بيحب التانى

 

ضر*بها بالقلم _شكلك نسيتى انتى متجوزة مين وانا مين وانتى مين

 

(بدموع)_انا بكر*هكم وب*كره اليوم اللى جيت فيه هنا

 

(هو ماس*كها من شعرها)_اسمعى يابت انتى،انتى هنا فى الاول وفى الاخر خدامة عارفة يعنى ايه خدامة وانا ميشرفنيش انى الم”س واحدة زيك

 

_يعنى انا اللى هم*وت عليك يعنى

 

_انا حمزة بيه نصار اللى البنات كلهم هيمو*توا عليه تيجى واحدة زيك وتقول الكلام دا

 

_لا هو انا اقدر ،انا بقى قولك انت مين ،انت واحد مدلع مولود فى بوقة معلقة من دهب كل اللى بيعوزه بيجيله وبسبب الدلع دا طلع شخص أقل ما يقال عنه أنه زبا*لة

 

حمزة_ انتى بتقولى لمين الكلام دا يابت انتى

 

_بقوله ليك انت إنما انا بقا انا البنت الفقيرة اللى جدك علشان يصلح حالك جاب له واحدة بنت ناس علشان أصلحك وتخليك تبعد عن القر*ف اللى انت فيه

 

 

 

 

 

 

 

حمزة(باستهزاء)_بنت ناس😏 واحدة زيك اكيد ما صدقت إن واحد زي اخدها وشالها من الفقر اللى كانت فيه واكيد بسبب الفقر اللى انتى كنتى فيه اكيد كنت ماش”ية على حل شعرك علشان تكسبى فلوس …

 

…..ولسا هيكمل كلامه قلم نزل على وشه _اخرس ق*طع لسانك انا اشرف منك ومن عشرة زيك

 

حمزة_ انا بتض*ربينى القلم دا أن ما عرفتك انا فين ….وحمزة بدأ يقرب منها وهيبتبعد عنه

 

_ابعد عنى انا بك*ره رحتك حتى أنفس اللى انت بتتنفسه انا بك*ره

 

حمزة(بشر)_انتى مش بتقولى انك أشرف من الشرف انا حابب اثبت دا

 

_انت قصدك ايه ابعد عنى

 

حمزة_انا هعرفك انا مين وانتى مين ياقدر

قدر_ابعد عنى ….وحمزة بدأ يق*طع هدومها وقدر بت*صرخ وبتبكى …حرام عليك ياحمزة ابعد عنى

 

حمزة_ لا رد

قدر(بتاخد نفسها بصعوبة)_ابعد ….ابعد عنى انا مش قادرة اتنفس …ابع…..ابعد ….وفجأة قدر قط*عت النفس

 

حمزة_قدر ….قدر فوقى

 

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

Scroll to Top