روايه صغيره فؤادي كامله جميع الفصول بقلم اسماء سلام

رضوان ابنك مش هيجبها البر يا حاجة ، برده مصمم على بنت المدينة ام لبس استغفر الله العظيم وحتى مش محجبة او محجبة بس نص شعرها باين لكن روح محجبة وهى فعلا روح وعلطول مبتسمة وتحسسك ان الدنيا لسه بخير مش وش العقربة التانية اللى يسد النفس
الام بس يا حاج ابنك بيحبها ومش بيحب روح فليه تغصبه على الجوازة دى ، اختار مصلحة ابنك مش مصلحتك

رضوان منا بعمل كده علشان مصلحته ومصلحتنا كلنا بس هو شايف أن بنت البندر هى اللى كويسه لكن أنا عارف روح وكمان هى مرحة وهتدخل السعادة على حياة ابنك
الام بس دى صغيرة عليه ، دى عيلة 18 سنة
رضوان نفس تفكير ابنك ، 18 سنة مش صغيرة ولا حاجة انتم بس اللى شايفين كده وكمان انتى متجوزانى وانتى فى سنها

الام ايوه يا حاج بس جيل زمان غير جيل دلوقتى ومتنساش أننا مكناش قادرين نفهم بعض وياما غضبت عند أهلى ولولا العيال اللى بينا كان زماننا أطلقنا من بدرى
رضوان ده ماضى وعدى بس فى الاخر قدرنا نتفاهم وانا واثق أن روح هتفهم ابنك وهى المناسبة ليه
الام فى سرها هههه فاهمين بعض ، انا عمرى ما قدرت افهمك وعلطول بتعمل اللى فى دماغك

رضوان بتقولى ايه سمعينى
الام بقول كلمه بهدوء لان ابنك طالع عصبى زيك
رضوان ابنك دماغه نشفة ومش بيجى باللين وانا حلفت عليه بالطلاق ليتجوزها لاما مش هيكون ابنى ولا اعرفه ولا ليه ورث ولا حاجة
الام و هطلقنى
رضوان طلعت غصب

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

Scroll to Top