روايه صغيره فؤادي كامله جميع الفصول بقلم اسماء سلام

ام فؤاد فرجع يشوف روح ..

اول لما وصل فتح باب اوضة روح .. ولقى ان روح
نايمة على الأرض و وشها دبلان اوى من كتر الدموع .. فشالها وحطها على السرير .. وبعد شعرها عن عينيها وقال ..

فؤاد أنا آسف يا روح .. عارف انى تعبتك وجرحتك كتير .. لانى مكنتش متوقع انى هحبك .. كنت فاكر انى هفضل احب سلمى وشوية وهطلقك لكن .. تأتى الرياح بما لا تشتهي السفن .. حبيتك وأصبحتى كل حياتى ومبقتش قادر ابعد عنك .. وكنت ناوى اطلقك سلمى بس فجأة طلعت حامل .. وبعدين عرفتك .. يا ترى هتعملى ايه تانى يا سلمى .. بس اوعدك يا روح انى هخليكى ليا حتى لو اضطرنى الأمر انى اخليكى تحبينى من جديد .. وبعدين باس رأسها وسابها بس مقفلش الباب لكن قفل باب الشقة بالمفتاح علشان متعرفش تهرب

بالليل

روح صحيت وحست ان دماغها وجعها اوى وافتكرت اللى حصل بعد لما عرفت أن فؤاد متجوز عليها .. حطت ايديها على قلبها وقالت كان لازم تحبه .. ليه حبيت واحد مخادع .. طول الوقت وهو بيلعب بمشاعرى .. وكمان قفل عليا علشان مهربش وقامت فتحت الباب واستغربت أنه مفتوح فجمعت هدومها وكانت خارجة بس لقت باب الشقة مقفول .. رمت الهدوم فى الارض وقالت يووووووووه .. جه فؤاد وشافها وهى عند الباب ..

روح افتح الباب لو سمحت

فؤاد اسمى ايه

روح مبقاش بينا حاجة .. وانا مينفعش اتكلم مع حد غريب عنى .. فلو سمحت افتحلى الباب وكمل حياتك براحتك .. كانى مدخلتهاش

فؤاد قعد يقرب من روح لحد ما خبطت فى الحيطة..وبعدين حط ايده على خصرها وقربها منه جامد وقالها .. بس انا بحبك يا روح .. وعارف انك كمان بتحبينى .. فممكن تدينى فرصة

روح حاطه أيدها على صدره وبتحاول تزقه بس كل لما تحاول تبعد فؤاد يقربها منه اكتر

فؤاد مسك وشها بايده وقعد يبص فى عينيها علشان يخليها تضعف وتشيل فكرة أنها تسيبه أو تطلق .. وفجأة التهم شفتيها بعنف .. روح كانت زى الجثة الهامدة لا تبدى اى ردة فعل لقبلته .. فؤاد ابتعد عنها لما لقاها كده وقال

فؤاد سامحيني يا روح

روح سيبينى اروح عند أهلى واقعد لوحدى افكر وهديك فرصة

فؤاد لأ مش هخليكى تروحى .. لان اكيد لو روحتى مش هتيجى

روح بهدوء يعنى انت مفكر انك لما تحبسنى مش هعرف اهرب .. هصوت ولا هرن على أهلى أو انادى على اى حد من الشباك … وممكن انادى على والدك وأكيد طبعا انت مش عايزة يعرف بزواجه لانه اكيد هو اللى هيطلقنى منك .. فأنت معندكش حل غير انك تودينى عن اهلى

فؤاد خاف من طريقة كلامها وقال .. روح مالك بتتكلمى بهدوء كده ليه .. أنا مش مطمن لكلامك ده

روح هو لازم اعيط يعنى علشان ترتاح

فؤاد مش القصد بس على الاقل متتكلميش كده

روح سيبينى أمشى يا فؤاد وكده هيكون فى فرصة اكمل معاك ولكن لو حبستنى مش هسامحك ابدا .. اختار ورد عليا .. وسابته ودخلت

فؤاد مصدوم من طريقة كلام روح ..

تفتكروا روح هتعمل ايه ؟؟؟

يتبع …..
الفصل الخامس والثلاثون من هنا.

روح سابت فؤاد ودخلت غرفتها وقفلت على نفسها

اول لما دخلت قعدت على السرير وانهارت من العياط على حب حياتها
روح لي.يه يع..مل ك..ده انا مستح….يل اسامحه

أما فؤاد فهو قاعد على الكنبة مش عارف يعمل .. يكمل مع مين .. مع حبيبته ولا أم ابنه

تفتكروا فؤاد هيعمل ايه

الليل عدى عليهم فى اللى خايف وفى اللى منهار وفى السعيد وفى المحتار … الخ

فى الصباح

روح صحيت وقامت وقفت قدام المرايا وشافت نفسها ولقت عينيها منتفخة من أثر العياط وتحت عيونها اسمر وسرعان ما تذكرت اللى حصل وقعدت تعيط بحرقة بس حاولت تستجمع نفسها وتمنع نفسها من العياط وتمسح دموعها

روح اوعى تعيطى .. انتى اقوى من كده .. هو اللى خسران .. وبدأت تعيط من جديد .. أنا اللى خسرت وخسرت أول حب فى حياتى .. خسرت زوجى .. خسرت قلبى .. وصوت عياطها على

أما الفؤاد فهو قعد طول الليل متضايق ويفكر هيعمل ايه فى الموقف اللى هو فيه وبعد فترة نام واول لما صحى اتوضى وصلى وطلع يشوف روح

فؤاد كان رايح لغرفة روح وسمعها وهى بتعيط

فؤاد وهو بيخبط على الباب يا روووح .. مالك يا روح .. افتحى الباب لكن روح مستمرة فى العياط ومش بترد عليه

فؤاد راح وجاب مفتاح اوضتها من جوه وتمنى أنها متكونش حاطه المفتاح فى الباب من جوه وفعلا مكنتش حطاه و فؤاد فتح الباب

فؤاد اول لما فتح الباب لقى روح قاعدة فى الارض قدام المرايا وعماله تعيط

فؤاد جرى عليها وقرب منها وقعد يطبطب عليها

فؤاد أنا آسف يا روح .. متعيطيش علشان خاطرى لكن روح مش بتتوقف عن العياط بالعكس بتزيد اكتر واكتر

فؤاد مش عارف يعملها ايه فحضنها وطبعا هى مش بتقاوم ولا بتعمل اى حاجة غير العياط وبعد شوية طلعها من حضنه ومسح دموعها

روح ابعد عنى مش عايزاك