كريمه: انا لازم امشي دلوقتى علشان اتأخرت……. كريمه لنفسها غبيه اوى يازهره غبيه
مشيت كريمه وقعدت زهره تجهز فى الغدا لحد ما احمد وعمر وحماتها اللى بتزور صاحبتها تيجى
رجعت كريمه للشيخه حسنات اللى اسمها عكس فعلها ودخلت عندها
كريمه: اهيه الحاجه واسمها زهره وسنها 31
كريمه فضلت عند الست مرضتش تمشي غير لما تاخد العمل وفضلت لحد الساعه 8بليل
خرجت والمكان كله ضلمه وخراب وصوت الكلاب والقطط مزعج ومرعب جدا فجأة كريمه حست بضل حد وراها
خافت وفضلت تجرى لحد ما تاهت المكان مهجور ومبقتش شايفه حاجه غير مكان بعيد منور
فضلت تجرى كتير واول موصلت خبطت على الباب فتحلها راجل شكله مقرف وابتسامته بشعه
خافت وجت تجرى لقت حد بيزقها من بره لجوه وكان نفس الشخص اللى بيجرى وراها: ادخلى ياشيخه هبطينى
كريمه كانت مرعوبه من منظرهم
الراجل اللى فتحلها: انت تعرفها مين دى ياواد يامشرط
مشرط: دى واحده بقالها يومين بتيجى لحسنات النصابه بس ايه مزه اوى باينلها بنت ناس
الراجل: ده المعلم هيفرح بينا اوى
كل ده وكريمه مرعوبه جدا واول مامسكلها اغمى عليها
احمد رجع البيت وزهره حكتله اللى حصل واستغرب لكن معلقش
الساعه واحده بليل صحى احمد على صوت تليفونه
احمد بنوم: الو
عم احمد: الو يا احمد الحقنى انا مش لاقى كريمه خرجت من بدرى ومرجعتش
قام احمد مخضوض: طيب طيب انا جى
زهره بنوم: فى ايه ياحمد