احمد بضحك: هدخل اغير ابنك كان هيضيعنى
عمر: ماما انا هدخل اغير ولوحدى انا كبرت ومعتش هتعبك تانى
زهره بابتسامه: بجد…. طيب لو احتاجت مساعده نديلى
المفروض ندى لاولادنا الفرصه تحت رعايتنى كتير اسمع الامهات تقول لعيالها: وانت هتعرف قدامى متزهقنيش
هى مستفدتش حاجه هى بس هزت ثقته فى نفسه وعلمته ميتصرفش غير وهى معاه تتولى امره… طيب افرض
مكنتش هي معاه وهو اتحط فى مشكله هيستناها تجيله!!!!
سرحت فى تفكيرى ونسيت احمد اللى دخل الاوضه…. ثوانى الهديه.. قومت اجرى يمكن الحقه… دخلت لقيته
قاعد على السرير وماسك البوكس في ايده قربت منه
زهره: احم احمد
احمد: ايه ده بجد؟؟؟؟
هزيت راسي ولقيته سجد على الارض يشكر ربنا وهو بيعيط…. كنت فرحانه وعندى امل كبير فى ربنا وفى احمد
انه هيربى اولادى تربيه سويه….. فوقت من تفكيرى وهو بيحضنى بحنيه وبيبوس راسي: مبارك ياروحى
زهره: الله يباركلى فيك ويرزقن الذريه الصالحه يارب يلا علشان نتغدى
احمد: انتى تقعدى هنا كده وانا هعمل كل حاجه
زهره بضحك: بدأنا بقى…… طيب خلاص خلاص روح صحى ماما وع فكره هى متعرفش
استنيت لما خرج وروحت لعمر خبط ع باب اوضته
عمر: مين
زهره: انا ماما ياعمورى
عمر: ادخلى ياماما
دخلت لقيت هدومه وقعه ع الارض وهو بيسرح شعره
زهره: ايه ده ياعمر
عمر: بصراحه ياماما لبست القميص ومعرفتش اقفل الزراير فخلعته ولبست التيشرت
بس انا هلم لبسى لحد ما تجهزى الغدا وتعلمينى اقفل القميص صح لوحدى
قربت منه وانا بوس راسه: ربنا يباركلى فيك ياحبيبى انا عايزه اقولك على حاجه
عمر بتركيز طفل: ايوه ياماما
زهره: انا حامل وهجبلك اخ او اخت تلعب معاك