سامح : مش عارف انا دماغي واقفه
– مش هينفع مش هينفع احنا نبلغ البوليس وهما يتصرفوا
سامح بحزن : لو عرفوا هيأذوهم
– البوليس عارف شغله اكيد
بعدها بساعات ***
فيروز بخوف : لارا انتي كويسة
لارا بوجع : ابني مات
فيروز بعياط : منهم لله ربنا ينتقم منهم
لارا بعياط : ليه يا فيروز ليه يقتلوا البيبي ليه
فيروز وتاخدها فى حضنها : والله ربنا هيعوضك والله هيعوضك ارتاحي انتي بس وكل حاجه هتكون تمام
لارا بعياط : فيروز انا كان لسالي شهر بس واولد
فيروز قاعده تعيط ومش عارفة تقولها ايه او تصبرها ازاي
فيروز : انا عارفة أنه مش وقته بس انا عايزة اعرف انتي جيتي هنا ازاى
لارا بتحاول تفتكر
فلاش باااك **
لارا بتعدي الطريق وراحة لمامتها ( يوقفها طفل )
– لو سمحتي
لارا : أيوة يا حبيبي
– انا مش لاقي بابا هو كان هنا دلوقتي وتاه مني
لارا بضحكة : هو بردو اللي تاه منك
– انا خايف
لارا بحنيه : متخافش يا حبيبي انا واقفة معاك اهو لحد ما بابا يجي
– اهو بابا فى العربية هناك اهو
لارا : يوووه لسه هعدي السكه
– سبيني وهروح انا
لارا : مش قصدي يا حبيبي بس انت شايف اهو فى زحمه فى العربيات
– هعمل ايه ؟
لارا بابتسامه : خلاص هعديك
لارا راحت تعديه وراحت عند العربية لقت شابين بينزلوا من العربية وبيرشوا عليها مُخدر
باااااك **
فيروز : لارا انتي معايا سرحتي فى ايه ؟
( فجأة لقت لارا بتعيط تاني )
فيروز اخدتها فى حضنها وقعدت تهديها
بعدها بيوم **
سامح بصدمة : انت بتقول ايه وائل هرب !
– أيوة هرب للاسف
سامح بخضة : انا خايف يعمل فيهم حاجه
– فى مين
سامح بتوتر : فيروز و لارا
– مش هيقدر
سامح : وائل قلبه مات من ساعة وفاة بابا وماما يقدر يعمل اي حاجه متتوقعهاش ( اتنهد وكمل ) ربنا يسامحه بيضيع نفسه وهو مش حاسس ( تليفونه بيرن )
سامح : الو
– الطلب التاني تكتب كل حاجه بأسم وائل
سامح : وبعدين ؟
– تجيب كل الورق اللي يثبت ده وتيجي على العنوان اللي هبعتهولك وبفكرك تاني انك لو بلغت البوليس معنتش هتشوف الاتنين اللي عندنا دول
سامح بتوتر : حاضر حاضر هعمل كده وبكرة هكون عندكم
تاني يوم **