طبعًا قلقت عليهم جدًا وافتكرت كلمة امى لما قالتلى ان خالى نظره ضعيف وانه بيسوق العربية بالراحة ، وافتكرت كمان لما قالتلى انها هتخليه يسوق العربية بسرعة علشان يحصلنا وقولت من المؤكد ان حصل حاجة .
قعدت اتصل بيهم على التليفون فضل مقفول كام ساعة وبعد كده لقيت تليفون امى رن ، طبعًا رديت لكن ملقتش امى اللى بترد على التليفون ، لقيت واحدة بتقولى :
= ازى حضرتك ياافن ، هو حضرتك من اهل الحاجة والاستاذ
.. ايوة انا ابنها والاستاذ ده يبقى خالى ، خير ، مين حضرتك ؟
= انا ممرضة فى مستشفى الدنيا ياافن ، والدة حضرتك وخالك للأسف عملوا ة شديدة وهما حاليًا فى العناية المركزة
.. انا جاى حالا
.
قفلت التليفون ومعرفش ازاى نزلت فى الشارع وركبت تاكسى وطلعت زى المجنون على المستشفى ، اول مادخلت من الباب قالولى ممنوع الزيارة ، زقيت بتاع الامن وعملت مشكلة كبيرة جدًا علشان ادخل ، لحد ماالمدير تفهم الموقف وسمح ليا بالدخول وكمان علشان اخد المتعلقات بتاعتهم ، طلعت بصيت على امى وخالى الاتنين فى غيبوبة تامة وعلى جهاز تنفس صناعى ، لقيت رئيس المباحث الموعود اللى مسئول عن المنطقة فى المستشفى علشان ياخد اقوال المستشفى والناس اللى وصلتهم للمستشفى وطبعًا اهلهم ومكنش عارف انه هييجي هيشوفنى تانى ، لكن اول ماشافنى اتنهد تنهيدة كبيرة وكانه عايز يقولى انت تانى .
الممرضة بتشاورله عليا ، وراحت معاه علشان توصله ناحيتى وتعرفه بيا ، قالها ، خلاص انا هتولى الموضوع ، وطبعًا اول ماشافنى قالى: