ف بيت المزرعه .
آدم مراد : جمع كل العيله . ونبه عليهم . وقالهم ع كل حاجه لو فهد ومراد سألو .
آدم العدوي : كان قاعد . وفخور بحفيدو .. انه خايف ع عمته والعيله . وبيداوى اى مشكله . وشاف أنه بدأ يهدا ..
ومريم : قاعده مبسوطه اوى . بحب آدم و آرين ..
مراد وفهد وصلو ..
فهد : سلم ع رينو . وسألها مالك ؟
رينو : بتوتر . ابتسمت ابدا . احم بس قلقانه من السباق بينكم مش اكتر ..
فهد : بغمزه نجمتى القمر . وهمس ف ودنها . مسيرى ف يوم هاخدك ف جوله ع الحصان . انا وانتى وبس ومفيش مخلوق يكون موجود .. انا عايز اكون انا ونجمتى وبس ..
رينو : قلبها دق بقلق . وقالت جواها ربنا يستر ..و آرين متقعش بالكلام ..
فهد : باستغراب آرين فين؟
آرين : من وراه . انا هنا يابابي . وجريت عليه واترمت ف حضنه . وبترمي خوفها ف حضنه .
فهد : ضحك بحب . وضمها لقلبه .. ريبونزل قلب فهد انتى. وحشتينى ياروحي .
آرين : ف حضنه وخايفه م المواجهه . وأنها هتكدب لأول مره . وغمضت عينيها. وافتكرت كلام آدم . إن فهد والعيله كلها هتزعل من بعض.
فهد : كشر عينيه بعدم فهم . مالك يا آرين؟
آرين : فتحت عينيها . وخرجت من حضنه ابتسمت بمرح . ابدا حضرتك كنت وحشنى اوى اوى ..
فهد : بغضب ايديكى مالها يا آرين؟
آرين : قلبها دق بخوف . وحاولت تتكلم وقالت ..بتلعثم . ا.انا…..