چواد : تمام يادرش .
مصطفى : وقف قدام چود .بغمزه . اذيك يا انسه .
چود : شمت برفانه . وهمست الله يخربيتك . وقالت الله يسلمك .
اشرف : منورين ياجماعه والله . اليوم ناقصه آدم وعيلته .
طارق : اه والله . وحشنى إبن الايه ..
اشرف : هي مريم كلمتك يارنا .
رنا : كل يوم ياحبيبى زى ما عودتنا . وكانت عايزه أننا نروح معاها بيت المزرعه . بس طارق رفض بقى .
يوسف : كشر عينيه بعدم فهم . ليه بس ياعمى . حد يرفض الطبيعه .
طارق : ابتسم . والله آدم اتحايل عليا . بس انا فكرت قولت مش هينفع . اسيبه مع عيلته برحته . واحنا الرجاله كلنا كدا بربطة المعلم نروح يومين . ايه رايك يا اشرف؟
اشرف : انا معاك ف اي حاجه .
هنا : بسعاده . نورتي بيتك يا رنا .
رنا : بحب . منور بيكى ياهنا . ربنا يبارك فيكي ياحبيبتى ..
مريم : بفرحه . والله ياعمتو . ماما هنا من امبارح مبسوطه جدا ان حضرتك هتشرفينا انهردا . ومحتاره عايزه تعملك كل حاجه حلوه .
رنا : ابتسمت . هنا عشرة عمر بحاله يامريم يابنتى . ربنا يديم الود والحب بينا .
كلهم آمين .
مصطفى : طيب انا جعان .
كلهم ضحكو .
مريم : بغيظ . اييه يامصطفى انت صغير . عيب كدا .
مصطفى : اله هو انا قاعد مع حد غريب . دول صحاب البيت . ورقص حواجبه ل چود . ولا ايه؟
چود : ارتبكت وبصت بعيد . لكن فرحانه اوي .