– تمام لو خلصتى تقدرى تمشي
– انت مش هتروح
– لا وياريت بعد كده تحطى القاب احنا فى شغل
اكسفت بس اومات له ايجابا وذهبت وهى متضايقه لانه صدها هكذا، مر وقت كان هيثم يشعر بضجيج فى راسه اراح ظهره وهو يتنهد ثم وقف خد جاكته وخرج من مكتبه قابل ريم استغرب
قالت بتوتر – خلصت شغلى؟!
– آنتى لسا ممشتيش
– قلت ممكن تعوز حاجه، ضايقتك؟
صمت ثم ذهب تبعته نزلو من الشركه راح لعربيته كانت واقفه بتبصله بصلها قال
– اركبى
ركب ابتسمت تبعته ركبت معاه فذهب كانت فرحانه انها معاه
كانت أفنان جالسه لبست معطفها وقفلته خرجت وقفت فى البلكونة وهى بتبص على البوابه وعيناه تنتظر رؤيته
بل قلبها ينتظر أن يراه قد عاد فهى لم تنم حتى تراه
شافت عربيته فشعرت بالارتياح بس استغربت لما لقت ريم بتنزل معاه ومبتسمه وسعيده وتنظر له، شعرت بأن
قلبها يحترق .. غصه فى حلقها تؤلمها، دخلت كى لا تراهم