فى الليل كانت أفنان بتذاكر وكان هيثم فى مكتبه خرجت تشرب وكان الجميع قد نام فهى سمعت نفسها من خجلها بسبب ما فعله، دخلت المطبخ وجدته واقف نظر لها قال
– لسا منمتيش
– لا انت بتعمل اى .. قهوه مش كده
ابتسم اقترب منه وقالت – مش غلط القهوه فى الوقت ده ثم انت هتنام ازاى
– ورايا شغل بخلصه عشان كده بعمل
صمتت سندت بظهرها وقالت – اعملى معاك انت قهوتك غير
– دى الى يعرفها
– لا وبتعرف تعمل اكل كنت عايش لوحدك يعنى اكيد كنت بتطبخ لنفسك
صمت نظرت له قليلا ثم قالت- قولى بعملها ازاى عشان لما تعوز اعملهالك
– عشانى انا ولا عشانك انتى
ابتسمت ببلاها لانه كشفها وقال- انا وانت واحد
نظر لها من ما قالته خجلت من ابتسامته وتوترت جت تمشي مسك ايدها ومنعها وقفها معاه اعد القهوه ولم يضع سكر لانه لا يفضله ثم وضع قطعه صغيره من الشوكلاه وقلب بالمعلقه لتمتزج متجوز القهوه نظرت له أفنان
وتذوقتها واعجبتها ابتسمت قالت
– هعرف اذاكر بنفس
ابتسك اخذت فنجانها وذهبت قال – تعالى ذاكرى عندى
استغربت بصتله قالت – مش انت مبتحبش حد يزعجك وانت بتشتغل او يكون معاك فى المكتب
مشي تعجبت منه ذهبت هى الاخر، فعلا قعدت معاه فى مكتبه كان هو قدام الاب توب وهى مع ملزمتها شعرت بالنعاس والأرق نظرت له وهو يعمل كان مركز كثيرا فلقد ظنت انه هيتشوش لما تعقد معاه قالت