حطت ايدها على رقبتها وهى تتحسسها وتذكرت كيف كاد ان يقتلها
– مكنش هيثم
بصلها منير ثم نظر الى ابنه قال – سامحيه يا افنان
بصتله اردف – مش بايده صدقينى .. تحوله وانه يكون بالشكل ده مش بايده
– ازاى
– ياريت متجبيش مرايات تانى او تقدرى تجيبى بس حطيها فى مكان خاص ليكى ثم انك عندك فى دلالك بس معرفش انتى جبتى ليه
قالت باستغراب – مرايا
افتكرت هيثم وثورته عليها فهى تدمرت لكن هل كانت سبب جنونه هذا قالت
– أنا جيبتها كشكل جديد فى الاوضه … هى المرايا السبب فى الى حصل؟ .. بس هو كان مش طبيعى قبل اما يشوفها
سكتت شويه ثم اردفت بإستدراك وهى بتفتكر – وبعد أما شافها اتحول اكتر بقا يكسر فى اى حاجه قدامه
– لو كان مش طبيعى فى الاول فا دى حاله ويرجع من تانى بس انتى خلتيه يشوف حالته يا افنان
استغربت وهى مش فاهمه حاجه جه يمشي وقفته وقالت – يعنى ايه هو بيخاف من المرايات ؟
– لا مبيخافش منهم
– بيكرهم !؟؟
– لا بردو
-امال
– تقدرى تقولى بيكره يشوف نفسه فيها
قال هذا ثم نظر امامه وذهب وترك افنان فى حيرتها
فتح هيثم عينه بص الى سقف الغرفه افتكر الى حصل نظر حوله لم يجد احد فى الغرفه وكانت مرتبه وكل حاجه