خدتها منه قعد جنبها بصتله أفنان قالت- هيثم
هم همم بمعنى نعم فقالت – ممكن منتطلقش دلوقتى
بصلها من نبرتها قال – ليه ؟
– خايفه ان لما نتطلق مقدرش اشوف ماما واخويا تانى
استغرب لانها لا تزال تدعوها بانى بصت له وهى تكبح دموعها وقالت – هى ماما بعتنى فعلا ليك؟
يصلها وهى تعود للبكاء لا يعلم لما يضعف أمام بكائها قال بجديه – احنا فى القرن الواحد والعشرين التجاره فى البشر ممنوعه قانونيا .. يعنى انتى متبعتيش يا أفنان .. وحتى لو .. ما يناسبكيش ان تكونى مرات هيثم زهران
بصتله نظر امامه وقال – اشربى قهوتك قبل اما تبرد
اومأت له وشرفه شرفه بصلها هيثم قال- اتعلمى انك تتمالكى نفسك قدام اى موقف يحصلك.. عشان تقدرى تحرير إلى خانك .. بلاش تكونى ضعيفه ودمعتك قريبه قلتلك ده بيفرحهم فيكى
– اه انا ضعيفه
قالتها بأنفعال من بين دموعها وكملت – مبعرفش اتمالك نفسي زيكو مبحسش غير ودموعى هى الى بتسبقنى.. حاولت اتغير و مكنش كده بس استسلمت وعرفت انى احسن كتير من ناس غيرى … مفيش حد عاجبه حاله يا
هيثم لا انت ولا انا ..
بصلها كملت – عايزه اكون واحده بتشتغل فى مطعم بس … بدام حياتى عاديه فأنا ممنولها
– عندك خيار تانى، لو حصل حاجه تانى