بصلها وقال – عندك مشكله فى انك معايا لو عايزه تروحى الف وارجعك
– وانت ؟
– قولتلك مليش نفس ارجع دلوقتى
– خلاص هكون معاك لحد اما نرجع سوا
بصلها شويه وسكت بص قدامه وقال
– مش جعانه
– اوى الصراحه
قالتها بصراحه وهى محرجه ابتسم عليها لأنها نسيت حزنها تماما فقال
– خلاص تعالى ناكل
– معنديش مانع
دخلو الى مطعم راقى حيث أخذت افنان تتجول بأنظارها فى المكان قعدو وطلب هيثم اكل ليهم وسط ما هو بياكل كان حاسس ان افنان بتاكل بطى قال
– الأكل مش عجبك
بصتله نفيت برأسها وقالت – لا حلو
– امال مالك بتقوليها كده ليه
– مش مرتاحه حاسه ان الكل بيبصلى أنا فيا حاجه غلط
يصلها باستغراب شديد وبص لحوليه كانت فعلا بعض الأنظار موجه على افنان لكن ليس نظره ازدراء كما هى تظن بل هى متضايقه من النظر اليها عمتا
– تحبى نقوم نمشي
– لا خلاص
فتح محفظته وحط الفلوس على الطرابيزه وقال
– يلا
قالها وهو بيقف وبيمد ايده ليها بصتله قربت أيدها منه بتردد فمسكها وخدها قابل الجراسون
– فى حاجه ازعجه حضرتك