ياسين بصدمة: انتى يا رحمه!
حاول ياسين يمسك اعصابه وخبط على اوضتها، رحمة اول م سمعت الخبطت قفلت بسرعه مع خالد وسابت الفوت ومسكت الكتاب كأنها بتذاكر.
رحمه: ادخل
دخل ياسين وقفل الباب وراه وحاول يتعامل عادى معاها
ياسين: ايه اللى مصحى القمر كل ده
رحمة: عادى، بذاكر يا أبيه
ياسين: ربنا يقويكى يا حبيبتى
رحمة: يا رب، خير يا أبيه محتاج حاجه؟
ياسين: احم، بصى يا رحوم انتى اختى الصغيره وبنوتى الاولى اللى بحبها وبعشقها صح؟
رحمة: طبعا يا أبيه، انا يابختى بوجودك انت وابيه ادهم الله يرحمه ف حياتى
ياسين: ربنا يديمك يا حبيبتى، انا مش عايزك تخبى عليا حاجه، كل حاجه تحصل قوليلى عليها وهتلاقينى دايما ف
ضهرك.
رحمة بتوتر: اكيد طبعا يا ابيه
ياسين: رحمة، فينا اللى يكتم السر
رحمة: خير يا ابيه، قلقتنى