ادهم: موجتى
موج: نعم يا حبيبي
ادهم بتنهيده: جالى مأموريه شغل، ولازم اسافر بكره الفجر.
قامت موج من حضنه مره واحده: ايه بكره الفجر؟ بسرعه كده
ادهم: انتى عارفه يا حبيبى ان الشغل مفيهوش انذار، مش فاكره ف مره طلعت مأموريه نفس اليوم!
موج بدموع: طيب هتطول زى كل مره ولا لا؟
ادهم وهو بيحضنها وبيملس على شعرها: ممكن تهدى عشان النونو، انا مش عارف هطول ولا لا، حسب م ربنا يكرم
موج وهى بتدخل فى حضنه جامد: متروحش يا ادهم اعتزر عشان خاطرى، متسبنيش
انفجرت فى العياط بصوتها كله وحاول ادهم يهديها معرفش لحد م نامت ف حضنه وشالها ودخلها مكانها ونان جنبها.
تانى يوم الصبح صحى على صوت موج وهى بتعيط، فتح عينه لقاها بتحلم
ادهم: موج، موج قومى يا حبيبتى انتى بتحلمى