ساجد : دى بنت مسكينه …وانا بحاول اساعدها …لأنها يتيمه …عمر ..لا دا انتى تيجى تقعد وتحكيلى وأخذه بعيدا عن البلكونه ليتحدثا
سمعت ماسه ما قاله …ساجد وشعرت بالألم بداخلها
ماسه فى نفسها : اكيد دا احساسك ناحيتى ..يعنى هيكون ايه يعنى ..دا ابن عمى اللى حبيته ..تركنى
هتحبنى انت على ايه يا ساجد ..
جلس عمر هو وساجد فى الصالون
ساجد : الحكايه ..ان عم حسين صدمها بالسيارة
الحقيقه مش هخبي عليك يا عمر …كنت مضايق منها ..ومن وجودها ..وعاملتها وحش …وبعدين عرفت حكايتها
..لقيت مشاعرى ناحيتها بتتغير ..
فكرت فى الاول أن دا شفقه علشان يتيمه ..لحد النهارده ..لما لقيتها مشيت وتركتنى ..وقتها اتاكدت أن اللى بحسه ناحيتها حب ..مش مجرد واحدة صعبانه عليا..
عمر : اوبااا .ساجد المنفلوطي .وقع يا رجاله
ساجد : اسكت وطى صوتك …
عمر : ليه يا ابنى سيبنى افرح بيك ..
ساجد : انا لسه مش عارف مشاعرها ناحيتى …لازم اتاكد الاول من مشاعرها ..لانى مش هستحمل صدمه فراق من جديد ..
عمر : ربنا يسعدك يا صاحبي …طب انا هخدمك وغمز له ..